- Surasta: 58
- posteritās
- posterius
- posterō
- posterus
- postfero
- postgenitī
- postgenitus
- posthabeo
- posthāc
- posthaec
- posthinc
- postibi
- postīculum
- postīcum
- postīcus
- postid
- postilēna
- postilio
- postillā
- postillāc
- postis
- postlīminium
- postmerīdiānus
- postmodo
- postmodum
- postmoerium
- postpartor
- postpōno
- postpositīvus
- postpositus
- postposuī
- postprīncipia
- postputo
- postquam
- postrēmō
- postrēmum
- postrēmus
- postrīdiē
- postrīduō
- postscrībo
- postulātīcius
- postulātio
- postulātor
- postulātum
- postulātus
- postulo
- Postumiānus
- Postumius
- postumus
- Postumus
- >>
- postul|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Jokantas 1936
postulo 1
1) norėti, reikalauti, prašyti aliquid ab aliquo; auxilium; de aliqua re; de exercitibus dimittendis; sibi noctem ad deliberandum; a senatu de foedere klaustis senato dėl; su ut (ne); su vien conj.; su acc. c. inf. arba su inf.; apie abstraktus ar daiktus: ut amicitia nostra postulat.2) teismo term. t.a) pasiūlyti, prašyti sau ko recuperatores aut iudicem; iudicium.b) kaltinti aliquem de vi, de ambitu; aliquem iniuriarum, †repetundarum; †ob contumelias in Caesarem dictas.
- Kuzavinis 2007
- postul|o, āre, āvī, ātum vt [posco] 1. reikaláuti; prašýti (aliquid ab aliquō C); ~āre auxilium C prašýti pagálbos;2. norė́ti (dīcendō vincere C);3. jur. patráukti teĩsmo atsakomýbėn (ob contumēliās T); káltinti (prōditiōnis C)
- postul|o, āre, āvī, ātum vt [posco]