- Ambraciēnsēs
- Ambraciēnsis
- Ambraciōtēs
- Ambracius
- ambricēs
- ambrosia
- ambrosius
- Ambrosius
- Ambrȳsus
- ambūbāja 1
- ambūbāja 2
- ambulācrum
- ambulātilis
- ambulātio
- ambulātiuncula
- ambulātor
- ambulātōrius
- ambulātrīx
- ambulo
- Amburbia
- amburbium
- ambūro
- ambustio
- ambustulātus
- ambustum
- ambustus
- amellus
- āmēn
- Amenānus
- āmendo
- āmēns
- āmentātio
- āmentātus
- āmentia
- āmento
- āmentum
- Ameria
- Amerīnī
- Amerīnus
- Ameriola
- ames
- Amēstratīnī
- Amēstratīnus
- Amēstratus
- amethystinus
- amethystus
- āmfrāctus
- amiantus
- amīca
- amīcālis
- amīcē
- amicīmen
- amicio
- amīciter
- amīcitia
- amīcitiēs
- amīco
- amictōrium
- amictus 1
- amictus 2
- amicuī
- amīcula
- amiculum
- amīculus
- amīcus 1
- amīcus 2
- āmigro
- Aminaea
- Aminaeus
- Amīsēnī
- āmīsī
- Amīsia
- amissa
- āmissibilis
- āmissio
- āmissus 1
- āmissus 2
- Amīsum
- Amīsus
- amita
- Amiternīnī
- Amiternīnus
- Amiternum
- Amiternus
- amitīnae
- amitīnī
- amitīnus
- āmitto
- amīxī
- amment-
- Ammiānus Mārcellīnus
- Ammōn
- Ammonītae
- amnēstia
- amnicola
- amniculus
- amnicus
- amnigena
- amnis
- amo
- āmodo
- >>
- amīc|ē
- Prieveiksmis. Skiemenys: BLL (3)
- Jokantas 1936
amīcus 3 su comp. ir sup. (adv. -ē ir P -citer) draugiškas, bičiuliškas, palankus alicui, alicui rei; senatus amicior tuis laudibus esse non potuit; homo mihi amicissimus; pepercit homini amico et necessario; amicum est mihi man malonu, man patinka; *per amica silentia lunae mėnuliui maloniai šviečiant nakties tylumoje; subst.
a) amīcus, ī m draugas, bičiulis socius atque a. populi Romani; amicissimus meus mano geriausias draugas; †cohors amicorum asmeninė sargyba; dem. amīculus, ī m mielas draugužis.b) amīca, ae f draugė, bičiulė; dem. amīcula, ae f miela draugužė.
- Kuzavinis 2007
- amīc|ē adv. [1. amīcus] (sup. ~issimē C) 1. draũgiškai, bičiùliškai (vīvere cum aliquō C);2. palankiaĩ (loquī dē aliquō Cs);3. kañtriai; ~ē pauperiem patī H kañtriai kę̃sti skur̃dą
- amīc|ē adv. [1. amīcus] (sup. ~issimē C)