- coccineus
- coccinum
- coccinus
- coccum
- coccus
- coccȳx
- cocētum
- cochlea
- cochlear
- cochleāre
- cochleāris
- cocibilis
- cōcio
- coclea
- coclear
- cocles
- Cocles
- coco
- cocta
- coctibilis
- coctilis
- coctio
- coctor
- coctūra
- coctus
- coculum
- cocus
- Cōcȳtius
- Cōcȳtus
- cōda
- Codanus sinus
- Cōdēta
- cōdex
- cōdicārius
- cōdicillus
- Codrus
- coēgī
- coel-
- Coelē
- Coelēsyria
- coemētērium
- coëmo
- coēmptio
- coēmptiōnālis
- coēmptor
- coēmptus
- coen-
- coenobiarcha
- coenobium
- coëo
- coepī
- coepio
- coepto
- coeptum
- coeptus
- coërceo
- coërcitio
- coërcitor
- coërcitus
- coërcui
- coetus
- Coeus
- coëxercito
- coëxsisto
- cōgitābilis
- cōgitābundus
- cōgitāmen
- cōgitāmentum
- cōgitātē
- cōgitātim
- cōgitātio
- cōgitātō
- cōgitātum
- cōgitātus
- cōgito
- cōgnātio
- cōgnātus 1
- cōgnātus 2
- cōgnitio
- cōgnitor
- cōgnitūra
- cōgnitus 1
- cōgnitus 2
- cōgnōbilis
- cōgnōmen
- cōgnōmentum
- cōgnōminis
- cōgnōmino
- cōgnōscēns
- cōgnōscibilis
- cōgnōsco
- cōgo
- cohaerentia
- cohaereo
- cohaerēsco
- cohaesī
- cohaesus
- cohērēs
- cohibeo
- cohibilis
- cohibiliter
- >>
- coep|ī, isse, tum
- Veiksmažodis, netaisyklinga asmenuotė (tik perfekto kamienas), defektyvinis. Skiemenys: LL (2)
- Susiję: coepio
- Jokantas 1936
coepī, coeptum, coepisse 3, perf. veiksmažodžiui incipio (senov. ir praes. coepio P, coepiat P, coepere P, coeperet T) aš pradėjau, aš ėmiau
a) trans. Romanos coepturos bellum; id, quod coepi; bellum cum Antiocho coeptum L pradėtas; †horti a Lucullo coepti įveisti; su inf.: Ciceronas ir Cezaris aktyvinį inf. riša su coepi, pasyvinį su coeptus sum; coepi observare; notum esse coepit; sumptuosa fieri funera coeperunt; lapides iaci coepti sunt; ita cum Syphace Romanis amicitia coepta est; loqui est coeptum; subst. coeptum, ī n pradėtas arba sumanytas darbas, sumanymas, pasiryžimas *audacia coepta.b) intr. prasidėti ubi dies coepit S; seditiones coeperunt; equestris pugna coepit L.
- Kuzavinis 2007
- coep|ī, isse, tum (arch. praes. coep|io, ere Pl, Te) 1. vt pradė́ti, im̃ti; ~ī pràdedu, pradė́jau; dīcere ~it C jìs pràdeda (pradė́jo) kalbė́ti;2. vi prasidė́ti; equestris pugna ~it L prasidė́jo raĩtelių mū̃šis; ubi diēs ~it S kaĩ tìk išaũšo dienà; ◊ dīmidium factī, quī ~it, habet H pradžià – pùsė dárbo
- coep|ī, isse, tum (arch. praes. coep|io, ere Pl, Te)