conductum

conduct|um, ī n
Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: LLB (3)

Sirvydas 1642
- —

Daukantas 1838
- —

Jokantas 1936
- con-dūco, dūxī, ductum 3
  1) trans.
  
  a) suvesti, surinkti, sutraukti omnes clientes obaeratosque eodem loco; testes, virgines; exercitum in unum locum.
  
  b) samdyti homines mercede conducti; manus conducta; *qui conducti plorant in funere; conducta multitudo; in me impetus conductorum hominum parabatur; subst. ex Graecia conductorum tria milia N samdytų kareivių.
  
  c) trop.
  
  α) išnuomoti domum, hortum, agrum; vectigalia, portorium; *nummos įsiskolinti; subst. conductum, ī n nuoma, nuomojamas butas.
  
  β) už atlyginimą apsiimti kokį darbą atlikti columnam faciendam; praebenda, quae ad exercitum opus essent L; certo conduxit pretio, ut scriberet Ph.
  
  2) intr. (tik 3 asm. ir inf.) naudinga conducat id necne ad vitae commoditatem; ea maxime conducunt, quse sunt rectissima; huic aetati; saluti tuae, rei publicae; †quod in commune conducat; su inf.; su acc. c. inf.

Kuzavinis 2007
- conduct|um, ī n [condūco] išnúomota patalpà, núomojamas bùtas Se, Pl