- cōnfluēns
- Cōnfluentēs
- cōnfluo
- cōnfluvium
- cōnflūxī
- cōnfodio
- cōnfoederātio
- cōnfoedero
- cōnfoedo
- cōnfōrmātio
- cōnfōrmis
- cōnfōrmo
- cōnforto
- cōnfossus
- cōnfoveo
- cōnfrāctio
- cōnfrāctus
- cōnfraga
- cōnfragōsum
- cōnfragōsus
- cōnfragus
- cōnfrēgī
- cōnfremo
- cōnfrico
- cōnfringo
- confrio
- cōnfūdī
- cōnfuga
- cōnfugio
- cōnfugium
- cōnfuit
- cōnfulcio
- cōnfulgeo
- confulsī
- confultus
- cōnfundo
- cōnfūsē
- cōnfūsim
- cōnfūsio
- cōnfūsus
- cōnfūtātio
- cōnfūtātor
- cōnfūto
- cōnfutuo
- cong-
- congarrio
- congaudeo
- congelāsco
- congelātio
- congelo
- congeminātio
- congemino
- congemo
- congenitus
- conger
- congeriēs
- congero
- congessī
- congestīcius
- congestio
- congestus 1
- congestus 2
- congiālis
- congiārium
- congiārius
- congius
- conglacio
- conglīsco
- conglobātim
- conglobātio
- conglobo
- conglomerātio
- conglomero
- conglūtinātio
- conglūtino
- congrātulātio
- congrātulor
- congredior
- congregābilis
- congregātio
- congregātor
- congrego
- congressio
- congressus 1
- congressus 2
- congruēns
- congruenter
- congruentia
- congruo
- congruus
- conjicio
- conjēcī
- conjectātio
- conjectio
- conjecto
- conjector
- conjectōriē
- conjectrīx
- conjectūra
- conjectūrālis
- conjectus 1
- >>
- congemināti|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LBBLBA (6)
- Sirvydas 1642
-
Zdwoięnie, dwu rzeczy złączenie. Congeminatio, conduplicatio. Dweinimas.
-
- Kuzavinis 2007
- congemināti|o, ōnis f [congemino] 1. (pa)dvìgubinimas Is, Sl;2. juok. apkabìnimas Pl
- congemināti|o, ōnis f [congemino]