conjicio

conjic|io, ere; jēcī, jectum
Veiksmažodis, mišrioji asmenuotė. Skiemenys: LBBA (4)
Susiję: conjēcī; conjectus 1

Sirvydas 1642
- Láduię nawę. Saburro, onero nauem, conijcio aliqua in nauem. Prikrauiu, pridemi eldiju.
- Domyślam ſię czego. Conijcio, coniecto, coniecturâ auguror, conſequor, Daſigodau, iſpeiu, numanau, ſupruntu.
- Kryię śię, cum motu. vchodzę w kąt, Abdo me, coniicio me in latebram, recondo me in aliquem locũ. Słepiuoſi.
- Nápędzam, Impello, conijcio aliquem in. Vźwarau, iwarau, iſtumiu.
- podźiewam co gdźie, Abducere, conijcere. pademi kur ku.
- podźiewam ſię gdźie, Confero me, verto me & conijcio in aliquid. Demieſi kur.
- ſpoyrzeć, Conijcere oculos in aliquem, aſpicere aliquem. Zwiłkteret.
- Weyrzeć ná kogo. Cõijcere oculos in aliquem, figere aliquò obtutum, aſpicere aliquem. Weyzdet vnt ko.
- wmieſzáć ſię w ludźie. Coniicere ſe in turbam, inſinuare. Iśimayśit.
- Wrzucam, wćiſkam. Inijcio, conijcio. Imetu.
- zrzucam co w kupę, Coniicio. Sumetu.

Daukantas 1838
- Conjicio, jeci, iectum, cere, imetú.

Jokantas 1936
- con-icio, iēcī, iectum 3 (coniexit vietoj coniecerit P) [iacio]
  1)
  
  a) sumesti, sunešti, sugabenti *frondem ac virgulta; sarcinas in acervum L, in medio L; serpentes in vasa N; nomina in urnam L.
  
  b) trop. turėti sumetimus, daryti išvadas, manyti, spręsti, samprotauti aliquid ex aliqua re, de aliqua re; quae tempestas impendeat spėti; c. somnium alicui P; c. eum ibi fuisse.
  
  2) mesti, mėtyti, svaidyti, varyti, brukti lapides ac tela; pila in aliquem; vasa in naves N; navem in portum; trop. c. culpam in aliquem L suversti ant ko; orationem improbam in aliquem nukreipti.
  
  3) įmesti, įvaryti, nukreipti aliquem in vincula, in catenas, in carcerem, in custodiam N; hostes in fugam; auxilia in aciem; se in paludem, in sacrarium; *vincula colio užmesti; aliquem in laetitiam T nudžiuginti ką; aliquem in terrorem įvaryti kam baimę; qui praetores fuissent, in sortem conicerentur turėjo mesti burtas; trop. se in versum mestis į poeziją; oculos in aliquem; rem publicam in perturbationes.

Kuzavinis 2007
- conjic|io, ere; jēcī, jectum vt [con + jacio]
  1. sumèsti, sunèšti, sugabénti (sarcinās in acervum L); užmèsti (pallium in collum Pl);
  
  2. prk.
  
  1) sámprotauti, manýti, sprę́sti, darýti ìšvadas; ~io eum ibi fuisse C manýčiau, kàd jìs teñ bùvo; ~ere dē futūrīs N sámprotauti apiẽ ãteitį;
  
  2) áiškinti, spė́ti (somnium Pl); bùrti, mèsti bùrtus C;
  
  3. mèsti; mė́tyti, sváidyti (tēla in nostrōs Cs); įmèsti, įvarýti (aliquem in carcerem C, Ju, Su); ~ere hostem in fugam Cs priver̃sti príešą bė́gti; sē ~ere in palūdem L mèstis į̃ pélkę;
  
  4. prk.
  
  1) sukélti, įvarýti; ~ere aliquem in perīculum Su sukélti kám pavõjų; ~ere aliquem in terrōrem L įvarýti kám báimę; ~ere aliquem in laetitiam Te nudžiùginti ką̃;
  
  2) nukreĩpti (oculōs in aliquem C); sē in versum ~ere C mèstis į̃ poèziją
- conicio = conjicio