- cōnstātūrus
- cōnstēllātio
- cōnsternātio
- cōnsterno 1
- cōnsterno 2
- cōnstīpātio
- cōnstīpo
- cōnstitī
- cōnstitio
- cōnstituo
- cōnstitūtio
- cōnstitūtor
- cōnstitūtum
- cōnstitūtus
- cōnsto
- cōnstrātum
- cōnstrātus
- cōnstrāvī
- cōnstrictio
- cōnstrictus
- cōnstringo
- cōnstrūctio
- cōnstrūctīvus
- cōnstrūctor
- cōnstruo
- cōnstuprātio
- cōnstuprātor
- cōnstupro
- cōnsuādeo
- Cōnsuālia
- cōnsuāsī
- cōnsuāsor
- cōnsuāsus
- cōnsubstantiālis
- cōnsubstantiālitās
- cōnsūcidus
- cōnsūdāsco
- cōnsūdo
- cōnsuēfacio
- cōnsuēfīo
- cōnsueo
- cōnsuēsco
- cōnsuētūdo
- cōnsuētus
- cōnsuēvī
- cōnsuī
- cōnsul
- cōnsulāris 1
- cōnsulāris 2
- cōnsulāriter
- << >>
- cōnstru|o, ere; strūxī, strūctum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Kuzavinis 2007
- cōnstru|o, ere; strūxī, strūctum vt [con + struo] 1. (su)kráuti, (su)riñkti, (su)kaũpti (līgna O; dīvitiās H);2. (pa)statýti (aedificium C); (pa)darýti, (su)kùrti; ~ere aggerēs PM supìlti pýlimus; ~ere nīdum PM (su)sùkti lìzdą
- cōnstru|o, ere; strūxī, strūctum vt [con + struo]