- convīcium
- convictio 1
- convīctio 2
- convictīvus
- convīctor
- convictus 1
- convīctus 2
- convīctus 3
- convigilo
- convinco
- convīso
- convīva
- convīvālis
- convīvātor
- convīvium
- convīvo 1
- convīvo 2
- convīvor
- convīxī
- convocātio
- convoco
- convolo
- convolūtus
- convolvo
- convolvulus
- convomo
- convorro
- convorto
- convulnero
- convulsī
- convulsio
- convulsus
- cooperātio
- cooperātīvus
- cooperātor
- cooperculum
- cooperīmentum
- cooperio
- cooperor
- coopertorium
- coopertus
- cooperuī
- cooptātio
- coopto
- coorior
- Coōs
- cōpa
- Cōpia
- cōpia
- cōpiolae
- cōpiōsē
- cōpiōsus
- cōpis 1
- copis 2
- cōpo
- cōpto
- cōpula
- cōpulātio
- cōpulātīvus
- cōpulātus
- cōpulo
- coqua
- coquibilis
- coquīna
- coquīnāria
- coquīnāris
- coquīnārius 1
- coquīnārius 2
- coquīnātōrius
- coquīno
- coquīnus
- coquitātio
- coquito
- coquo
- coquulum
- coquulus
- coquus
- cor
- cor-
- Cora
- coracino
- coracinus 1
- coracīnus 2
- coralium
- Corallī
- corallium
- cōram 1
- cōram 2
- Corānī
- Corānus
- corax
- Corax
- Corbio
- corbis
- corbīta
- corbula
- corcodīlus
- corculum
- Corcȳra
- Corcȳraeī
- Corcȳraeus
- >>
- cōpiōs|ē
- Prieveiksmis. Skiemenys: LBLL (4)
- Jokantas 1936
cōpiōsus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [copia]
a) daug turįs išteklių, turtingas, gausus, apstus, pasiturįs homines, mulier; patrimonium amplum et c.; oppidum copiosissimum; c. aliqua re arba ab aliqua re.b) trop. kalbus, iškalbingas, turiningas orator, oratio; homo c. ad dicendum, in dicendo; copiose dicere de aliqua re plačiai.
- Kuzavinis 2007
- cōpiōs|ē adv. [cōpiōsus] (comp. ~ius Ce, sup. ~issimē PM) 1. gaũsiai, apsčiaĩ C;2. prk. turinìngai; iškalbìngai; išsamiaĩ, smùlkiai C, Q
- cōpiōs|ē adv. [cōpiōsus] (comp. ~ius Ce, sup. ~issimē PM)