- dēsultūra
- dēsultus
- dēsuluī
- dēsum
- dēsūmo
- dēsuper
- dēsurgo
- dēsursum
- dētēctio
- dētēctor
- dētego
- dētendo
- dētentio
- dētentus 1
- dētentus 2
- dētergeo
- dētergo
- dēterior
- dēteriōro
- dēterius
- dēterminābilis
- dēterminātio
- dētermino
- dētero
- dēterreo
- dēterrimus
- dēterritus
- dēterruī
- dētersī
- dētersio
- dētersus
- dētestābilis
- dētestātio
- dētestātus
- dētestor
- dētēxī
- dētexo
- dētineo
- dētondeo
- dētono
- dētōnsio
- dētōnso
- dētōnsus
- dētorno
- dētorqueo
- dētractātio
- dētractātor
- dētractio
- dētracto
- dētractor
- << >>
- dēterr|eo, ēre, uī, itum
- Veiksmažodis, 2 asmenuotė. Skiemenys: LLBA (4)
- Susiję: dēterritus; dēterruī
- Jokantas 1936
dē-terreo, terruī, territum 2
a) atbaidyti, atgrėsti, sulaikyti, atitraukti nisi quem forte dedicatio deterret; aliquem de statu, de sententia; a consilio, a scribendo; su abl. *victu foedo; deterreri su inf.; eius libidines commemorare deterreor; non deterrere, quominus (ne, quin).b) atginti, apsaugoti vim a censoribus L.
- Kuzavinis 2007
- dēterr|eo, ēre, uī, itum vt [dē + terreo] 1. atbaidýti, atgrė̃sti; sulaikýti, atitráukti (dē sententiā C); ~ēre tribūnōs L įgą̃sdinti tribūnùs;2. nubaidýti, nuvýti (catulōs verberibus Vr);3. atgiñti, apsáugoti, nukreĩpti (īrās deōrum H; nefās O)
- dēterr|eo, ēre, uī, itum vt [dē + terreo]