- epicēdīon
- epicephalium
- Epicharmus
- epichysis
- epicī
- Epiclērus
- epicōpus
- Epicratēs
- epicrocus
- Epictētus
- Epicūrēī
- Epicūrēus
- Epicūrus
- epicus
- Epidamniēnsis
- Epidamnius
- Epidamnus
- Epidaphnē
- Epidaurius
- Epidaurus
- epidēmia
- Epidicazomenos
- epidīcticus
- epidromus
- Epigonī
- epigramma
- epigrus
- epilēpsia
- epilēpticus
- epilogus
- Epimenidēs
- Epimētheus
- Epimēthis
- Epiphanēa
- Epiphania
- epiphora
- Ēpīrēnsis
- Ēpīrōtae
- Ēpīrōticus
- Ēpīrus
- episcaenium
- episcopālis
- episcopius
- episcopus
- epistola
- epistolāris
- epistolium
- epistomium
- epistula
- epistȳlium
- epitaphium
- epitaphius
- epithalamium
- epithēca
- epitheton
- epitomē
- epitonion
- Epitrepontes
- epitȳrum
- epōdos
- epōmis
- Epona
- epops
- Eporedia
- epos
- ēpōto
- ēpōtus
- epulae
- epulāris
- epulātio
- epulo
- epulor
- epulum
- EQR
- equa
- equāria
- equārius 1
- equārius 2
- eques
- equester 1
- equester 2
- equestria
- equestris
- equidem
- equīle
- equīnus
- equirria
- equisētum
- equīso
- equitābilis
- equitātio
- equitātus
- equitiārius
- equito
- equula
- equuleus
- equulus
- equus
- Equus Tūticus
- ēr
- era
- >>
- epitaphi|um, ī n
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: BBBBB (5)
- Sirvydas 1642
-
Nágrobek, Epitaphium. Vźraſzas rakſztinis, raſztas vnt rakſzties, vnt grabo.
-
- Kuzavinis 2007
- epitaphi|um, ī n [gr.] vėl. epitãfija, añtkapio į́rašas In