- epilogus
- Epimenidēs
- Epimētheus
- Epimēthis
- Epiphanēa
- Epiphania
- epiphora
- Ēpīrēnsis
- Ēpīrōtae
- Ēpīrōticus
- Ēpīrus
- episcaenium
- episcopālis
- episcopius
- episcopus
- epistola
- epistolāris
- epistolium
- epistomium
- epistula
- epistȳlium
- epitaphium
- epitaphius
- epithalamium
- epithēca
- epitheton
- epitomē
- epitonion
- Epitrepontes
- epitȳrum
- epōdos
- epōmis
- Epona
- epops
- Eporedia
- epos
- ēpōto
- ēpōtus
- epulae
- epulāris
- epulātio
- epulo
- epulor
- epulum
- EQR
- equa
- equāria
- equārius 1
- equārius 2
- eques
- << >>
- epitom|ē, ēs f
- Daiktavardis, 1 linksniuotė (graikiška), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: BBBL (4)
- Sirvydas 1642
-
Skrocenie, Contractio, præciſio, epitome, es. ſutrumpinimas. - ſumowánie czego, Cõpendium, ſummarium. epitome, ſurinkimas.
-
- Jokantas 1936
- epitoma, ae ir -ē, ēs f [ἐπιτομή] trumpa ištrauka.
- epitoma, ae ir -ē, ēs f [ἐπιτομή] trumpa ištrauka.
- Kuzavinis 2007
- epitom|ē, ēs (ir ~a, ae) f [gr.] sántrauka; ìštraukos Co, C