- ērectē
- ērectio
- ērector
- ērēctus
- erēmīta
- erēmīticus
- erēmus
- ērēpo
- ēreptio
- ēreptor
- ēreptus 1
- ērēptus 2
- ērēs
- Ērētīnus
- Eretria
- Eretriacī
- Eretricī
- Eretricus
- Eretriēnsis
- Erētum
- ērēxī
- ergā
- ergastulum
- ergata
- ergō 1
- ergō 2
- erīca
- Erichthonius 1
- Erichthonius 2
- ēricius
- Eridanus
- ērigo
- Ērigonē
- erīlis
- ērināceus
- Erīnys
- Eriphyla
- ēripio
- erīx
- ērōdo
- ērogātio
- ērogito
- ērogo
- ērōsī
- ērōsio
- ērōsus
- erōticus
- errābundus
- errāticus
- errātio
- << >>
- 1. ergō
- Prieveiksmis. Skiemenys: LL (2)
- Sirvydas 1642
-
Więc, vt więc ták, Ergo ſic, ſic igitur. Teyp tadu.
-
- Daukantas 1838
- Erg[o], tai.
- Jokantas 1936
- ergō a) praep. su priešstovinčiu gen. dėl, dėliai virtutis ergo donari L; eius legis ergo; victoriae e. domum alicui dare N.b) adv. dėl to, taigi, vadinas e. est aliquid melius; nemo e. non miser?; tace e.; dedemus ergo Hannibalem? L; quid ergo?; ergo haec veteranus miles facere poterit, doctus vir non poterit?; ergo illi intelligunt, ego non intelligo?
- Kuzavinis 2007
- 1. ergō adv. dė̃l tõ, todė̃l; taĩgi, vadìnasi; ~ puerī hoc potuērunt, virī nōn potuērunt? C vadìnasi, vaikaĩ taĩ galė́jo, õ výrai nè?; quid ~ dubitās? C taĩgi, kõ dvejóji?