- exsono
- exsorbeo
- exsors
- exspargo
- exspatior
- exspectābilis
- exspectātio
- exspectātō
- exspectātus
- exspecto
- exspergo
- exspēs
- exspīrātio
- exspīro
- exsplendēsco
- exspoliātio
- exspolio
- exspuitio
- exspūmo
- exspuo
- exstantia
- exstasis
- exsterno
- exstīllēsco
- exstīllo
- exstimulātor
- exstimulo
- exstīnctio
- exstīnctor
- exstīnctus 1
- exstīnctus 2
- exstinguo
- exstirpātio
- exstirpo
- exstitī
- exsto
- exstrūctio
- exstruo
- exsūctio
- exsūctus
- exsūcus
- exsūdo
- exsūgo
- exsul
- exsulātio
- exsulo
- exsultābundus
- exsultāns
- exsultanter
- exsultātio
- << >>
- exstimul|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LBBA (4)
- Jokantas 1936
ex-stimulo 1 kurstyti *aliquem; *cessantia fata.
- Kuzavinis 2007
- exstimul|o, āre, āvī, ātum vt [ex + stimulo] skãtinti, kùrstyti (animōs Se)