- interposuī
- interpres
- interpretābilis
- interpretāmentum
- interpretātio
- interpretātor
- interpretātōrius
- interpretātrīx
- interpretium
- interpreto
- interpretor
- interpūnctio
- interpūnctus
- interpungo
- interquiēsco
- interrādo
- interrēgnum
- interrēx
- interritus
- interrogātio
- interrogātiuncula
- interrogātīvus
- interrogātor
- interrogātum
- interrogo
- interrumpo
- interruptē
- interruptio
- interruptus
- intersaepio
- interscapilium
- interscindo
- interscrībo
- interseco
- intersero 1
- intersero 2
- intersisto
- intersitus
- interspergo
- interspīrātio
- interspīro
- intersterno
- interstīnctus
- interstinguo 1
- interstinguo 2
- interstitī
- interstitio
- interstitium
- interstringo
- intersum
- << >>
- interrog|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLBA (4)
- Jokantas 1936
inter-rogo 1
1) klausti, klausinėti hospitem Graece; aliquem de flagitiis alicuius; †avium voces volatusque; senatorių klausti jo nuomonės: sententiam interrogare.2)a) apklausinėti, tardyti testem, †servos tormentis.b) kaltinti, skųsti teisme aliquem lege traukti teismo atsakomybėn; legibus ambitūs interrogati S; quis me unquam ulla lege interrogavit?
- Kuzavinis 2007
- interrog|o, āre, āvī, ātum vt [inter + rogo] 1. kláusti; klausinė́ti; ~āre aliquem sententiam Su kláusti ką̃ núomonės; ~āre aut ~ārī C klausinė́ti ar̃ atsakinė́ti;2. apkláusti, apklausinė́ti (testēs C);3. apskų́sti, káltinti; tráukti atsakomýbėn (tiesõn), iškélti bỹlą teismè S, T;4. log. darýti ìšvadą Se
- interrog|o, āre, āvī, ātum vt [inter + rogo]