- intero
- interpellātio
- interpellātor
- interpello
- interpolātio
- interpolis
- interpolo
- interpōno
- interpositio
- interpositus 1
- interpositus 2
- interposuī
- interpres
- interpretābilis
- interpretāmentum
- interpretātio
- interpretātor
- interpretātōrius
- interpretātrīx
- interpretium
- interpreto
- interpretor
- interpūnctio
- interpūnctus
- interpungo
- interquiēsco
- interrādo
- interrēgnum
- interrēx
- interritus
- interrogātio
- interrogātiuncula
- interrogātīvus
- interrogātor
- interrogātum
- interrogo
- interrumpo
- interruptē
- interruptio
- interruptus
- intersaepio
- interscapilium
- interscindo
- interscrībo
- interseco
- intersero 1
- intersero 2
- intersisto
- intersitus
- interspergo
- interspīrātio
- interspīro
- intersterno
- interstīnctus
- interstinguo 1
- interstinguo 2
- interstitī
- interstitio
- interstitium
- interstringo
- intersum
- intertexo
- intertīgnium
- intertraho
- intertrīgo
- intertrīmentum
- interturbātio
- interturbo
- interula
- interutrāsque
- intervallum
- intervello
- intervenio
- interventio
- interventor
- interventus
- interverto
- intervīso
- intervolito
- intervorto
- intervulsī
- intervulsus
- intestābilis
- intestātus
- intestīnum
- intestīnus 1
- intestīnus 2
- intēxī
- intexo
- intextus 1
- intextus 2
- intibum
- intimātor
- intimē
- intimus 1
- intimus 2
- intīnctus 1
- intīnctus 2
- intingo
- intolerābilis
- intolerābiliter
- >>
- interspīrāti|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLLLBA (6)
- Jokantas 1936
inter-spīrātio, ōnis f protarpis atsidusti.
- Kuzavinis 2007
- interspīrāti|o, ōnis f [interspīro] atsikvėpìmas, atókvėpis; páuzė; sine ~ōne PM bè atsikvėpìmo, neatsìkvepiant