- intimus 1
- intimus 2
- intīnctus 1
- intīnctus 2
- intingo
- intolerābilis
- intolerābiliter
- intolerandus
- intolerāns
- intoleranter
- intolerantia
- intollo
- intono
- intōnsus
- intonuī
- intorqueo
- intortus
- intrā 1
- intrā 2
- intrābilis
- intractābilis
- intractātus
- intraho
- intrānsitīvus
- intrāxī
- intremīsco
- intremo
- intremuī
- intremulus 1
- intremulus 2
- intrepidē
- intrepidus
- intrīco
- intrīnsecus
- intrītus 1
- intrītus 2
- intrīvī
- intro 1
- intrō 2
- intrōcēdo
- intrōcurro
- intrōdūco
- intrōductio
- intrōductor
- intrōductus
- intrōdūxī
- introëo
- intrōfero
- intrōgredior
- introitus 1
- << >>
- 1. intr|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LA (2)
- Jokantas 1936
2. in-tro 1 įeiti, įžengti urbem, curiam, fines; *portus įplaukti į; ripas fluminis vaikščioti po; intra praesidia; *in hortos; trop. in possessionem bonorum; in rerum naturam; in sensum et mentem iudicis; in alicuius familiaritatem penitus užmegzti labai artimus santykius su kuo; †intrat animum gloriae cupido; *intravit per corpora somnus apėmė.
- Kuzavinis 2007
- 1. intr|o, āre, āvī, ātum 1. įeĩti, įžeñgti; patèkti; ~āre urbem CR įeĩti į̃ miẽstą; ~āre in hortōs O įeĩti į̃ sodùs; ~āre portum V (in portum L) įplaũkti į̃ úostą; ~āre terram per forāmina Se patèkti į̃ žẽmę prõ plyšiùs;2. prk.1) įsigìlinti (in rērum nātūram C);2) įsismel̃kti; apim̃ti; ~āvit animum glōriae cupīdo T jį̃ àpėmė garbė̃s troškìmas;3) užpùlti (hostem St);4) pérdurti, nudùrti (aprum M)
- 1. intr|o, āre, āvī, ātum