- merīdiōnālis
- merīdior
- Mērionēs
- merito 1
- meritō 2
- meritōria
- meritōrium
- meritōrius
- meritum
- meritus
- Mermēssius
- Mero
- merōbibus
- Meroē
- Meropē
- merops
- Merops
- mers
- mersī
- mersito
- merso
- mersūra
- mersus
- merto
- Merula
- merula
- meruleus
- merulus
- merum
- merus
- merx
- Mesēmbria
- Mesēmbriacus
- Mēsia silva
- mesochorus
- Mesopotamia
- mespilus
- Messālla
- Messāna
- Messāpia
- Messāpiī
- Messāpius
- Messāpus
- Messēna
- Messēnia
- Messēniī
- Messēnius
- Messīās
- messio
- messis
- messor
- messōrius
- messuī
- messus
- -met
- mēta
- Metabus
- metallārius
- metallicum
- metallicus 1
- metallicus 2
- metallifer
- metallum
- metamorphōsis
- metaphora
- metaphysicē
- metaphysicus
- Metapontīnī
- Metapontīnus
- Metapontum
- metātio
- metātor
- Metaurus 1
- Metaurus 2
- Metellīnus
- Metellus
- metempsychōsis
- meteōra
- meteōrus
- Meterēa turba
- Mēthīōn
- methodicē
- methodicus
- methodium
- methodus
- Mēthymna
- Mēthymnaeī
- Mēthymnaeus
- Mēthymnias
- meticulōsus
- Mētīōn
- mētior
- Metiosēdum
- Meto
- meto 1
- mēto 2
- metopa
- metōpium
- metōposcopus
- mētor
- metrēta
- >>
- mess|or, ōris m
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LB (2)
- Sirvydas 1642
-
Rźyſko, Stramentum, quod infra manum (meſſorum) terræ hæret ſtipula. Rugienos. - źęnca, Meſſor, Piaweias.
-
- Jokantas 1936
- messor, ōris m [meto] pjovėjas.
- Kuzavinis 2007
- mess|or, ōris m [1. meto] pjovė́jas, kirtė́jas; šienpjovỹs C; der̃liaus nuėmė́jas PM; ◊ ~or scelerum Pl nusikal̃tėlis