- Meto
- meto 1
- mēto 2
- metopa
- metōpium
- metōposcopus
- mētor
- metrēta
- metricus 1
- metricus 2
- Mētrodōrus
- mētropolis
- Mētropolis
- mētropolīta
- Mētropolītae
- Mētropolītānus
- metrum
- Mettius
- metūculōsus
- metuendus
- metuēns
- metuī
- mētula
- metuo
- metus
- metūtus
- mēum 1
- meum 2
- meus 1
- meus 2
- Mēvānia
- Mezentius
- mī
- mīca
- micāns
- mīcārius
- miccio
- mico
- mictōrius
- micturio
- mictus
- mīcula
- Mīdaeēnsēs
- Mīdaeum
- Midās
- migrātio
- migro
- mihimet
- Mīlaniōn
- mīle
- << >>
- met|us, ūs m
- Daiktavardis, 4 linksniuotė, vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: BB (2)
- Sirvydas 1642
-
Boiaźń. Timor, metus, formido. Bayme, iźguſtis, krupawimas, baylibe.
-
Poniewoli, z muſu, Non ſponte, neceſſariò, metu ac malo coactus fecit. Nemitis, priwerćiamas.
-
przelękły, Exanimis metu, territus, pauidus, Nuſigundis.
-
Przeſtráſzam kogo. Percello, perterrefacio, conſterno metu. Nugundźiu.
-
Stráſzę kogo, Terreo, territo, metum inijcio, facio. Baydau bayſinu.
-
wyſtráſzyć co ná kim, Metu extorquere. Iſzbaydit.
-
wytchnąć ſobie, Reſpirare à metu. v. Qdpoczywam.
-
- Jokantas 1936
metus, ūs m (gen. -uis T, dat. †*-ū)
a) baimė, susirūpinimas *parce metu (dat.) nebijok; m. Siciliae Sicilijos baimė S (gen. subj.); m. servitutis (gen. obj.); m. a Romanis L; †ex imperatore; m. regius L prieš karalių; m. hostilis S priešų b. (gen. obj.); pro universa re publica L; alicui metum afferre, inferre L, inicere; metu terrere S; metus invadit aliquem S; *metum concipere arba capere L; metu perculsus S; metum alicui adimere T, tollere, deponere, depellere, amovere T, removere L; su ne: metu, ne L iš baimės, kad; ducuntur metu, ne cogantur.b) trop. baimės objektas †metūs eius rimatur; m. anceps et a cive et ab hoste L gresiantis pavojus.
- Kuzavinis 2007
- met|us, ūs m 1. báimė, núogąstis, ìšgąstis; ~um alicuī afferre C (īnferre L; injicere C; facere O) įvarýti kám báimę, išgą̃sdinti ką̃; parce ~ū H nebijók; ~ū V ìš báimės;2. nužẽmintas pagarbùmas, dievobaimingùmas, dievotùmas (deōrum L);3. prk.1) báimės objèktas, pabáisa St;2) pavõjus, grėsmė̃; ~us bellī C kãro grėsmė̃
- met|us, ūs m