- praecīdo
- praecīnctūra
- praecingo
- praecino
- praecīnxī
- praecipēs
- praecipiēns
- praecipientēs
- praecipio
- praecipitanter
- praecipitātio
- praecipitium
- praecipito
- praecipuē
- praecipuum
- praecipuus
- praecīsē
- praecīsio
- praecīsus
- praeclārē
- praeclārus
- praeclūdo
- praeco
- praecoctus
- praecōgito
- praecōgnōsco
- praecolo
- praecompositus
- praecōnium
- praecōnius
- praecōnsūmo
- praecontrecto
- praecoquis
- praecoquo
- praecordia
- praecorrumpo
- praecox
- praecoxī
- praecrassus
- praecucurrī
- praecultus
- praecupidus
- praecurrentia
- praecurro
- praecursio
- praecursor
- praecursōrius
- praecursus 1
- praecursus 2
- praecutio
- << >>
- praecōgit|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLBA (4)
- Jokantas 1936
prae-cōgito 1 iš anksto apgalvoti facinus L.
- Kuzavinis 2007
- praecōgit|o, āre, āvī, ātum vt [prae + cōgito] ìš añksto apgalvóti (aliquid Se)