- praedicātio
- praedicātīvus
- praedicātor
- praedicātum
- praedico 1
- praedīco 2
- praedictio
- praedictor
- praedictum
- praedictus
- praedidicī
- praediolum
- praedīsco
- praeditus
- praedium
- praedīves
- praedīvīnātio
- praedīvīno
- praedīvīnus
- praedīxī
- praedo 1
- praedo 2
- praedoceo
- praedomo
- praedor
- praedūco
- praedulcis
- praedūro
- praedūrus
- praedūxī
- praeēmineo
- praeeo
- praef.
- praefātio
- praefātus
- praefēcī
- praefectūra
- praefectus 1
- praefectus 2
- praefēcundus
- praeferentia
- praefero
- praeferōx
- praeferrātus
- praefervidus
- praefestīno
- praefica
- praeficio
- praefīdēns
- praefīgo
- praefīnio
- praefīnītio
- praefīnītō
- praefīxī
- praefīxus
- praefloreo
- praeflōro
- praefluo
- praefōco
- praefodio
- praefor
- praeformīdo
- praefossus
- praefrāctē
- praefrāctus
- praefrēgī
- praefrīgidus
- praefringo
- praefuī
- praefulcio
- praefulgeo
- praefulsī
- praefultus
- praefurnium
- praegelidus
- praegestio
- praegnāns
- praegracilis
- praegrandis
- praegravidus
- praegravis
- praegravo
- praegredior
- praegressio
- praegressus 1
- praegressus 2
- praegustātor
- praegusto
- praehendo
- praehibeo
- praejaceo
- praejacio
- praejūdicātum
- praejūdicium
- praejūdico
- praejuvo
- praelābor
- praelambo
- praelāpsus
- praelargus
- praelātio
- >>
- praefīn|io, īre, īvī, ītum
- Veiksmažodis, 4 asmenuotė. Skiemenys: LLBA (4)
- Sirvydas 1642
-
Vmowiony, zmowiony. Præfinitus, præſtitutus, pactæ induciæ. Sukałbetas, ſuderetas.
-
- Jokantas 1936
- prae-fīnio 4 iš anksto paskirti, nustatyti dies in lege praefinita; adv. †praefīnītō loqui T kaip nustatyta.
- Kuzavinis 2007
- praefīn|io, īre, īvī, ītum vt [prae + fīnio] ìš añksto paskìrti (diem alicuī C); nustatýti (tempus Su)