- relūceo
- relūcēsco
- reluctātio
- reluctor
- relūxī
- remaledīco
- remando
- remaneo
- remānsio
- remānsus
- remeāculum
- remedium
- remēnsus
- remeo
- remētior
- rēmex
- Rēmī
- rēmigātio
- rēmigium
- rēmigo
- remigro
- reminīscentia
- reminīscor
- remisceo
- remīsī
- remissa
- remissē
- remissibilis
- remissio
- remissīvus
- remissor
- remissus
- remistus
- remitto
- remixtus
- Remmius
- remōlior
- remollēsco
- remollio
- remoneo
- remora
- remorāmen
- remordeo
- remoror
- remorsus
- remōta
- remōtē
- remōtio
- remōtus
- removeo
- << >>
- remiss|ē
- Prieveiksmis. Skiemenys: BLL (3)
- Jokantas 1936
remissus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [ptc. iš re mitto]
1) neįtemptas, palaidas, laisvas contenta et remissa corpora, *arcus.2) trop.a) švelnus, ramus, minkštas remissiora frigora; ventus remissior; remissius dicendi genus; remissiore militum ira L.b) linksmas, gerai nusiteikęs cum tristibus severe, cum remissis iucunde vivere; *Juppiter cum Junone remissos agitat iocos.c) lėtas, tingus, apsileidęs in labore nimis remissus N; nostri animo remissi; nihil apud se remissum pati S jokio apsileidimo.
- Kuzavinis 2007
- remiss|ē adv. [remissus] (comp. ~ius C) 1. laisvaĩ, nevar̃žomai C;2. švel̃niai, ramiaĩ (disputāre C);3. juokaĩs; ~ē vel seriō Su juokaĩs ar̃ rimtaĩ
- remiss|ē adv. [remissus] (comp. ~ius C)