- solidum 1
- solidus 1
- solidus 2
- sōliloquium
- sōlitārium
- sōlitārius
- sōlitās
- solito
- sōlitūdo
- solitum
- solitus
- solium
- sōlivagus
- sollemne
- sollemnis
- sollemnitās
- sollemniter
- sollemnizo
- sollers
- sollerter
- sollertia
- sollicitātio
- sollicitātor
- sollicitē
- sollicito
- sollicitūdo
- sollicitus
- solliferreum
- sollistimus
- sollus
- sōlo
- Solo
- soloecismus
- soloecum
- Solōn
- Solonium
- Solōnius ager
- sōlor
- solōx 1
- solōx 2
- sōlstitiālis
- sōlstitium
- solūbilis
- sōlum 1
- solum 2
- Solūntīnī
- sōlus
- Solūs
- solūtē
- solūtio
- solūtor
- solūtus
- solvo
- Solyma
- Solymī
- Solymus
- somniātor
- somniculōsē
- somniculōsus
- somnifer
- somnificus
- somnio
- somnium
- somnolentē
- somnolentus
- somnurnus
- somnus
- sonābilis
- sonāns 1
- sonāns 2
- sonāx
- sonchus
- sonipēs 1
- sonipēs 2
- sonitus
- sonīvius
- sono
- sonor
- sonōrē
- sonōrus
- sōns 1
- sōns 2
- Sontiātēs
- sonticus
- sonus
- sophia
- sophisma
- sophistēs
- sophisticus
- Sophoclēs
- Sophoclēus
- Sophonība
- sophōs
- sophus 1
- sophus 2
- sōpio
- sōpītus
- sopor
- sopōrātus
- sopōrifer
- sopōro
- >>
- solūt|or, ōris m
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: BLB (3)
- Sirvydas 1642
-
płaycá, Solutor, præſtitor debiti, minimè fallens creditor. Aźumokietoias.
-
- Kuzavinis 2007
- solūt|or, ōris m [solvo] 1. (iš)áiškintojas (sīgnāculī Au);2. mokė́tojas Ter
- solūt|or, ōris m [solvo]