somnus

somn|us, ī m
Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LB (2)

Sirvydas 1642
- Nieprzebudzony człowiek ábo ſen twardy. Altiſſimus ſomnus, arctior ſomn[us]. Ne pabudinamas.
- Nieprzebudzony człowiek ábo ſen twardy. Altiſſimus ſomnus, arctior ſomn[us]. Ne pabudinamas.
- Doſypiam, doiadam, dopijam, rc. Indulgeo ad ſatietatem ſomno, cibo, potui, &c. Miegmi, wałgau, gieriu iki ſoti, rc.
- Kłádę ſię ſpáć. Colloco me in cubili, ſterno corpus ſomno. Gułuoſi, eymi gułtu.
- Mźymi ſię. Somnus me occupat, dormiens vigilo, aut vigilans dormio. Apſnuſtu, miegmi ne miegus.
- Ocucam ſię, Expergiſcor, euigilo, expergefio, excutior ſomno. Pagirſtu, pabundu.
- Przyśniło mi ſię co, Somnium vidi, venit mihi in ſomno imago alicuius. Sapnawau.
- ſpię, Dormio, ſomnũ capio, ſomno, quieti me dedo. Miegmi.
- ſpię, Dormio, ſomnũ capio, ſomno, quieti me dedo. Miegmi.
- Rozeſpał ſię, Reſolutus ſomno. Imigo.
- Roztrzeźwieć, Redeo ad me poſt crapulam, colligo me ex ſomno. v. Wyſzumieć. Praſibłaywet.
- Sen, Somnus, quies, Miegas.
- ſnimi ſię, Somnio aliquid, in ſomno video. ſapnuoiu.
- vſpić kogo, Sopire, affere ſomnum. Aźumigdit.

Daukantas 1838
- Somnus, i, m. męigas. Artior, imjgys, in somnis, sapnieje.

Jokantas 1936
- somnus, ī m
  1) miegas somnum capere užmigti; se somno dare eiti gulti; per somnum; somno excitare aliquem; *ducere somnos miegoti; *ferreus, *longus amžinasai miegas; personific. *miego dievas.
  
  2) trop. tingumas, neveiklumas Lentuli somnus et Cethegi temeritas; somno et conviviis nati.

Kuzavinis 2007
- somn|us, ī m
  1. miẽgas; ~us levis H snaudulỹs; ~um capere C užmìgti; ~ō sē dare C eĩti gul̃ti; ~ō excitāre C pažãdinti ìš miẽgo; ~um vidēre C miegóti; per ~um (in ~ō) C miẽgant;
  
  2. prk. mieguistùmas; tingùmas, neveiklùmas C, VP;
  
  3. poet. naktìs V