- superimpendeo
- superimpōno
- superincidēns
- superincido 1
- superincīdo 2
- superincrēsco
- superincubāns
- superincubo
- superincumbo
- superindūco
- superinductio
- superinduo
- superinfundo
- superingero
- superingredior
- superinjicio
- superīnsterno
- superintego
- superior
- superjūmentārius
- superlābor
- superlātio
- superlātīvus 1
- superlātīvus 2
- superlātus
- superlīmināre
- supermando
- superna
- supernātūrālis
- supernē
- supernumerārius
- supernus
- supero
- superobruo
- superoccupo
- superōrdino
- superpendēns
- superpondium
- superpōno
- superscando
- superscrībo
- supersedeo
- supersisto
- superspargo
- superstāgno
- supersterno
- superstes 1
- superstes 2
- superstitī
- superstitio
- superstitiōsē
- superstitiōsus
- supersto
- superstrātus
- superstrāvī
- superstruo
- supersubstantiālis
- supersum
- supertego
- supertulī
- superurgeo
- superus
- supervacāneus
- supervaco
- supervacuus
- supervādo
- supervehor
- supervenio
- superventus
- supervīvo
- supervolito
- supervolo
- supīnē
- supīno
- supīnum
- supīnus
- suppāctus
- suppaenitet
- suppalpor
- suppār
- supparasītor
- supparium
- supparum
- supparus
- suppeditātio
- suppedito
- suppetiae
- suppeto
- suppīlo
- suppingo
- suppinguis
- supplanto
- supplementum
- suppleo
- supplex
- supplicātio
- suppliciter
- supplicium
- supplico
- supplōdo
- supplōsio
- >>
- superstitiōsē
- Prieveiksmis. Skiemenys: BLBBLL (6)
- Jokantas 1936
superstitiōsus 3 (adv. -ē) [superstitio] 1) pranašingas vox, hariolatio.2) prietaringas ab recenti clade superstitiosi principes L.
- Kuzavinis 2007
- superstitiōsē adv. [superstitiōsus] prietarìngai (dīcere aliquid C, Su)