- superintego
- superior
- superjūmentārius
- superlābor
- superlātio
- superlātīvus 1
- superlātīvus 2
- superlātus
- superlīmināre
- supermando
- superna
- supernātūrālis
- supernē
- supernumerārius
- supernus
- supero
- superobruo
- superoccupo
- superōrdino
- superpendēns
- superpondium
- superpōno
- superscando
- superscrībo
- supersedeo
- supersisto
- superspargo
- superstāgno
- supersterno
- superstes 1
- superstes 2
- superstitī
- superstitio
- superstitiōsē
- superstitiōsus
- supersto
- superstrātus
- superstrāvī
- superstruo
- supersubstantiālis
- supersum
- supertego
- supertulī
- superurgeo
- superus
- supervacāneus
- supervaco
- supervacuus
- supervādo
- supervehor
- supervenio
- superventus
- supervīvo
- supervolito
- supervolo
- supīnē
- supīno
- supīnum
- supīnus
- suppāctus
- suppaenitet
- suppalpor
- suppār
- supparasītor
- supparium
- supparum
- supparus
- suppeditātio
- suppedito
- suppetiae
- suppeto
- suppīlo
- suppingo
- suppinguis
- supplanto
- supplementum
- suppleo
- supplex
- supplicātio
- suppliciter
- supplicium
- supplico
- supplōdo
- supplōsio
- supplōsus
- suppo
- suppōno
- supporto
- suppositīcius
- suppositio
- suppositōrium
- suppositōrius
- suppositus
- supposuī
- suppressī
- suppressio
- suppressus
- supprimo
- supprōmus
- suppudet
- suppūrantia
- >>
- superven|io, īre; vēnī, ventum
- Veiksmažodis, 4 asmenuotė. Skiemenys: BLBBA (5)
- Jokantas 1936
super-venio, vēnī, ventum 4
1) užeiti *curru desilit lapsoque supervenit žengia per nukritusį; *unda supervenit undam stumia, veja.2) užklupti, netikėtai užeiti legati superveniunt animis iam aegris L atvyko, kai žmonės jau buvo labai susijaudinę; †spiranti adhuc supervenit rado dar gyvą; †regi supervenit atėjo į pagelbą; munientibus supervenit Marcellus L.
- Kuzavinis 2007
- superven|io, īre; vēnī, ventum [super + venio] 1. užeĩti, užbė́gti; supervēnit Turnus lāpsō V Tùrnas užmýnė parkrìtusį; terra supervēnit crūra O žẽmė ùždengė są́narius; unda ~it undam H vilnìs gẽna vil̃nį;2. užklùpti, netikė́tai užeĩti (legātī CR);3. ateĩti į̃ pagálbą (alicuī V, CR)
- superven|io, īre; vēnī, ventum [super + venio]