- ustūra
- ustus
- ūsuālis
- ūsuāliter
- ūsuārius 1
- ūsuārius 2
- ūsūcapio 1
- ūsūcapio 2
- ūsūfrūctuārius
- ūsūra
- ūsūrārius
- ūsūrpābilis
- ūsūrpātio
- ūsūrpātor
- ūsūrpātōrius
- ūsūrpo
- ūsus 1
- ūsus 2
- ūsūscapio
- ūsusfrūctus
- ut 1
- ut 2
- utcumque 1
- utcumque 2
- Utēns
- ūtēns
- ūtēnsilia
- ūtēnsilis
- ūtentior
- uter 1
- uter 2
- uterculus
- utercumque
- utercunque
- uterīnus
- uterlibet
- uternam
- uterque
- uterum
- uterus
- utervīs
- utī 1
- ūtī 2
- ūtibilis
- Utica
- Uticēnsēs
- Uticēnsis
- ūtile
- ūtilis
- ūtilitās
- ūtiliter
- utinam
- utiquam
- utique
- ūtor
- utpote
- utputa
- utquid
- utquomque
- utrālibet
- utrārius
- utrāsque
- utriculārius
- utriculus 1
- utriculus 2
- utrimque
- utrimquesecus
- utrinde
- utrō
- utrōbi
- utrōbīque
- utrōlibet
- utrōque
- utrubi
- utrubīque
- utrum 1
- utrum 2
- utrumnam
- utut
- ūva
- ūva crespīna
- ūveo
- ūvēsco
- ūviditās
- ūvidulus
- ūvidus
- ūvifer
- ūvor
- ūvula
- Uxama
- Uxellodūnum
- uxor
- uxōrātus
- uxōrcula
- uxōrium
- uxōrius
- Uzalitānus
- Uzalum
- Uzentīnī
- Uzita
- V
- >>
- ūtil|iter
- Prieveiksmis. Skiemenys: LBBB (4)
- Jokantas 1936
ūtilis, e (adv. -iter) su comp. ir sup. [utor]
1) tinkamas, geras homo ad nuliam rem utilis; locos sibi utiles amiserat S; su gen. *radix medendi utilis; su in: parum utiliter in praesens certamen L; su inf.2) naudingas pax mihi bello utilior videtur; subst. *qui miscuit utile dulci; su inf. nunquam est utile peccare; su acc. c. inf. accusatores multos in civitate esse utile est.
- Kuzavinis 2007
- ūtil|iter adv. [ūtilis] (comp. ~ius O, sup. ~issimē PM) naudìngai (in pūblicum T); ◊ nihil est ~ius sale et sōle PM niẽko nėrà naudingiaũ ùž drùską ir̃ sáulę