- incaluī
- incandēsco
- incānēsco
- incantātio
- incantātor
- incanto
- incānuī
- incānus
- incapābilis
- incapācitās
- incapāx
- incapistro
- incarnātio
- incarnātus
- incarno
- incarnor
- incassum
- incastīgātus
- incautē
- incautēla
- incautus
- incēdo
- inceleber
- incelebrātus
- incēnātus
- incendī
- incendiārius 1
- incendiārius 2
- incendium
- incendo
- incēno
- incēnsio
- incēnsor
- incēnsum
- incēnsus 1
- incēnsus 2
- incentīvum
- incentor
- incēpī
- inceptio
- incepto
- inceptor
- inceptum
- inceptus 1
- inceptus 2
- incerniculum
- incerno
- incēro
- incertē
- incertitūdo
- incerto 1
- incertō 2
- incertum
- incertus
- incessābilis
- incessāns
- incessanter
- incessī
- incesso
- incessus 1
- incessus 2
- incestē
- incestificus
- incesto
- incestum
- incestus 1
- incestus 2
- inchoātio
- inchoātīvus
- inchoātor
- inchoātus
- inchoo
- incicur
- incido 1
- incīdo 2
- incīle
- incīlis
- incīlo
- incingo
- incino
- incīnxī
- incipio
- incipisso
- incircumspectē
- incircumspectus
- incīsē
- incīsim
- incīsio
- incīsor
- incīsum
- incisūra
- incīsus
- incitāmentum
- incitātē
- incitātio
- incitātus
- incito
- incitus 1
- incitus 2
- incīvīlis
- incīvīlitās
- incīvīliter
- >>
- 1. incert|o, āre
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Kuzavinis 2007
- 1. incert|o, āre vt [incertus] 1. darýti nesuprañtamą (sermōnem Ap);2. ver̃sti abejóti (aliquem Pac)
- 1. incert|o, āre vt [incertus]