- amīca
- amīcālis
- amīcē
- amicīmen
- amicio
- amīciter
- amīcitia
- amīcitiēs
- amīco
- amictōrium
- amictus 1
- amictus 2
- amicuī
- amīcula
- amiculum
- amīculus
- amīcus 1
- amīcus 2
- āmigro
- Aminaea
- Aminaeus
- Amīsēnī
- āmīsī
- Amīsia
- amissa
- āmissibilis
- āmissio
- āmissus 1
- āmissus 2
- Amīsum
- Amīsus
- amita
- Amiternīnī
- Amiternīnus
- Amiternum
- Amiternus
- amitīnae
- amitīnī
- amitīnus
- āmitto
- amīxī
- amment-
- Ammiānus Mārcellīnus
- Ammōn
- Ammonītae
- amnēstia
- amnicola
- amniculus
- amnicus
- amnigena
- << >>
- amiss|a, ōrum n
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: BLB (3)
- Jokantas 1936
ā-mitto, mīsī, missum 3 a) išsiųsti, atleisti, paleisti, išleisti filium a se; Licinium de manibus amiserunt; stulte feci, qui hunc (servum) amisi P; trop. occasionem praleisti; tempus gaišti; fidem sulaužyti žodį N; sacramento amisso atleidus nuo priesaikos.b) pamesti, netekti, prarasti pecuniam, oppidum, vitam; classes amissae et perditae; praedam ex oculis manibusque L; pariter cum vita sensus amittitur; yp. netekti dėl mirties: filium, uxorem a.; subst. amissa, ōrum n kas pamesta, ko netekta.