- ignigena
- ignīnus
- ignio
- ignipēs
- ignipotēns
- ignis
- ignispicium
- ignītābulum
- ignītulus
- ignītus
- īgnōbilis
- īgnōbilitās
- īgnōbiliter
- īgnōbilito
- īgnōminia
- īgnōminio
- īgnōminiōsē
- īgnōminiōsus
- īgnōrābilis
- īgnōrābiliter
- īgnōranter
- īgnōrantia
- īgnōrātio
- īgnōrātus
- īgnōro
- īgnōscendus
- īgnōscēns
- īgnōscentia
- īgnōscibilis
- īgnōsco
- īgnōtus 1
- īgnōtus 2
- īgnōvī
- Īguvīnātēs
- Īguvīnī
- Īguvium
- iī 1
- iī 2
- IIIV
- IIIVV
- IIS
- il-
- īle
- īleos
- Ilerda
- Ilergētēs
- īleum
- īleus
- īlex
- īlia
- << >>
- īgnōr|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Susiję: īgnōrātus
- Jokantas 1936
īgnōro 1 nežinoti, neturėti žinių apie ką, nepažinti consuetudinem alicuius; eventum belli; hominem, Lucullum, se; an vero tu solus ignoras?; *ignoraretur forsitan ista fides; de filio; fuga ab omnibus ignorabatur; non ignorare gerai žinoti; kartais: nenorėti žinoti alicuius benevolentiam, *Latinos; su acc. c. inf. vos ignorare nolui L nuslėpti nuo jūsų; quod tu minime omnium ignoras; su neties. kl. ignorantes, quid a quoque petendum sit; quis ignorat, quin; ptc. ignoratus nežinomas, nepažintas, nepastebėtas ignoratum a Syracusanis sepulcrum.
- Kuzavinis 2007
- īgnōr|o, āre, āvī, ātum vt [īgnārus] 1. nežinóti, neturė́ti žinių̃ (in causam C); ne(at)pažìnti (faciem alicūjus S);2. týčia nenorė́ti žinóti, nepripažìnti; ignorúoti Q
- īgnōr|o, āre, āvī, ātum vt [īgnārus]