rēctus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [rego] 1) tiesus, status recto itinere ad Hiberum contendit; r. regione tiesiogine kryptimi;
*in rectum tiesiog;
*ripis et recto flumine tiesiog upės pakraščiu; arduae et rectae prope rupes
L; saxa rectis lineis suos ordines servant;
*puella liekna, gluosni;
*pedes recti į priekį nukreiptos;
*r. acies ramus tiesioginis žvilgsnis; atomi suo nutu recte feruntur.
a) tikras, geras, teisingas recta sententia; quid rectum pravumve sit, iudicare; r. et iustum proelium
L;
*si quid novisti rectius istis, imperti; seu recte seu perperam fecerunt; apud matrem recte est yra gerai; ei recte est jam gerai, klojasi; homines recte novisse.
b) paprastas, be pagražinimų quae sunt recta et simplicia (in gestibus), laudantur; Caesaris commentarii nudi sunt et r.
c) garbingas, atviras, teisus, doras recta et vera loquere
P; consilia
L; rectissimum facinus; de recta ratione deflectere; id esse optimum putemus. quod erit rectissimum;
subst. rectum, ī
n kas išmintinga, teisinga *fidem rectumque colebant padorumas bei teisumas;
*mens conscia recti gryna sąžinė; rectum est pritinka, dera.
d) pareigingas, nepalenkiamas *animus secundis dubiisque temporibus rectus.