- Ausonis
- Ausonius 1
- Ausonius 2
- auspex
- auspicālis
- auspicātō
- auspicātus
- auspicium
- auspico
- auspicor
- austellus
- auster
- austērē
- austēritās
- austērus
- austrālis
- Austria
- Austriacī
- austrīna
- austrīnus
- austroafricus
- Austrogotī
- ausum
- ausus 1
- ausus 2
- aut
- autem
- authenticus
- authepsa
- autochthōn
- autocrator
- autographum
- autographus
- Autolycus
- Automatia
- automatum
- automatus
- Automedōn
- Autonoē
- Autonoēius
- autonomia
- autopȳrus
- autor
- Autrōnius
- autumnālis
- autumnus 1
- autumnus 2
- autumo
- auxī
- auxiliārēs
- << >>
- autem
- Jungtukas. Skiemenys: LB (2)
- Jokantas 1936
autem conjunct. advers. silpniausias adversatyvinis jungtukas, todėl niekad nebūna pirmoje sakinio vietoje.
a) priešpastatant: bet, gi, o, tuo tarpu Croesus hostium vim sese perversurum putavit, pervertit autem suam; Gyges a nullo videbatur, ipse autem omnia videbat.b) jungiant ką nauja: ir, ir be to Vercingetorix principibus pecunias, civitati autem imperium totius provinciae pollicitus est; reliquum erat unum iter angustum et difficile, mons autem altissimus impendebat.
- Kuzavinis 2007
- autem conj. 1. õ, bèt, tačiaũ; añtra ver̃tus; oppidum oppugnāre īnstituit, est ~ oppidum locī nātūrā mūnītum Cs jìs nuspréndė pùlti miẽstą, tačiaũ miẽstas yrà suñkiai prieinamojè viẽtoje;2. ir̃, ir̃ bè tõ; hūmānum amāre est, hūmānum ~ īgnōscere est Pl žmõgiška mylė́ti, žmõgiška ir̃ atléisti
- autem conj.