- Carna
- carnālis
- carnālitās
- carnāria
- carnārium
- carnārius 1
- carnārius 2
- carnātio
- carnātus
- Carneadēs
- Carneadēus
- carneus
- Carnī
- carnicula
- Carnicus
- carnifex 1
- carnifex 2
- carnificīna
- carnificium
- carnificius
- carnifico
- carnis
- Carnisprīvium
- carnivorus
- carnōsitās
- carnōsus
- carnuf-
- Carnuntum
- Carnutēs
- Carnutī
- caro 1
- cāro 2
- carōta
- carpa
- Carpathius
- Carpathus
- carpatinus
- carpentāria
- carpentārius 1
- carpentārius 2
- carpentum
- carpeo
- Carpetānī
- Carpētānia
- carpheōtum
- carpineus
- carpinus
- carpio
- carpo
- carptim
- carptor
- carptūra
- carptus 1
- carptus 2
- Carpus
- carrāgo
- carrūca
- carrum
- carrus
- Carseolānus
- Carseolī
- Carsulae
- carta
- Cartala
- Cartēia
- Carthaea
- Carthaeus
- Carthāginiēnsēs
- Carthāginiēnsis
- Carthāgo
- Carthāgo nova
- cartibulum
- cartibum
- cartilāgineus
- cartilāginōsus
- cartilāgo
- carum
- caruncula
- cārus
- Cārus
- Carventānus
- Carventum
- Carvilius
- Caryātides
- caryinus
- caryophyllon
- casa
- casca
- Casca
- cascē
- cascus 1
- cascus 2
- cāseāle
- cāseārius
- cāseolus
- cāseus
- casia
- Casilīnās
- Casilīnātēs
- Casilīnēnsēs
- Casilīnum
- >>
- carpt|or, ōris m
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LB (2)
- Sirvydas 1642
-
przygániácz, Improbator, carptor. peykieias.
-
- Kuzavinis 2007
- carpt|or, ōris m [carpo] 1. pjáustytojas, (maisto) dalìntojas J;2. prk. peikė́jas, niẽkintojas, krìtikas AG
- carpt|or, ōris m [carpo]