Thesaurus Latino-Lituanicus

1) nustatant laiką:

a) apie dabartį: jau, jau dabar, ką tik iam posse concedis; te iam appello; faces iam accensae.

b) apie ateiti: jau, tuojaus, na gi, tikrai ego iam tibi istuc concedam; aggrediar iam ad singulas civitates; sed iam age.

c) apie praeitį: jau.

d) prie neiginio arba klausimuose su neigiama prasme: nebe, ilgiau nebe, toliau nebe iam non, non iam; iam nemo niekas daugiau; nihil iam.

e) iam iam dabar jau cogitandum est iam iam esse moriendum; *Alfius iam iam futurus rusticus dvasioje jau žemdirbys; iam — iam (kaip modo — modo, tum — tum) tai — tai iam vino, iam somno.

2) einant prie kito dalyko arba darant išvadas: iam, arba labiau pabrėžiant, iam vero dabar, toliau, tad, taigi reliquum est iam, ut illud quaeramus; videte iam porro cetera; iam vero operae pretium est cognoscere; iam vero virtuti Cn. Pompei quae potest par oratio inveniri?; iam primum; iam denique; kartais — net gi, pagaliau ut iam ita sint haec, quid ad vos, Romani? L; iam vero illa etiam notiora.

1. jaũ; multī ~ annī sunt C jaũ daũg mẽtų; ~ tum C jaũ tuomèt; ~ nunc C tìk dabar̃; ~ ~ intellego, quid dīcās C dabar̃ taĩ jaũ suprantù, ką̃ sakaĩ;

2. (su neigiama dalelyte ar neigiamu įvardžiu) daugiaũ; nōn ~ C daugiaũ nè; ~ nēmo C niẽkas daugiaũ; nihil ~ C niẽko daugiaũ;

3. tuojaũ, tuõj; ~ sciēs Pt tuõj sužinósi; ~ hīc ero Pl tuõj čià bū́siu, tuojaũ sugrį̃šiu;

4. (pakaitomis) ~ ..., ~ ... H taĩ ..., taĩ ...