- imperiālis
- imperiōsē
- imperiōsus
- imperītē
- imperītia
- imperito
- imperītus
- imperium
- imperjūrātus
- impermissus
- impero
- imperpetuus
- impersōnālis
- imperspicuus
- imperterritus
- impertinēns
- impertio
- impertior
- imperturbātus
- impervius
- impes
- impetibilis
- impetīginōsus
- impetīgo
- impeto
- impetrābilis
- impetrātio
- impetrātus
- impetrio
- impetro
- impetuōsē
- impetuōsus
- impetus
- impexus
- impiē
- impietās
- impiger
- impigrē
- impigritās
- impilia
- impingo
- impio
- impium
- impius 1
- impius 2
- implācābilis
- implācābilitās
- implācābiliter
- implācātus
- implacidus
- << >>
- impet|o, ere, ītum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Jokantas 1936
impetus, ūs m (dat. ir -ū; abl. *-e; pl. tik nom. ir acc. -ūs) [senov. impeto „užpulti“]
1) brovimasis, veržimasis, puolimas, antpuolis, įsibėgėjimas ventorum, fluminis, maris; ultimas oppidi partes continenti impetu petunt; impetus sustinere; eo impetu ire tuo smarkumu; primo hostium impetu pulsi.2) trop.a) karštas noras, troškimas de impetu animi loquor; †impetu animorum uti; i. est su inf. aš labai noriu, aš turiu palinkimą.b) smarkumas, karštumas, aistringumas animi, furoris; impetu et temeritate duci; impetu magis quam consilio.c) staigus pasiryžimas, užgaida †capere impetum regis occidendi; impetu potius bella quam perseverantiā gerit L.d) įkvėpimas, entuziazmas, užsimojimas divinus, *sacer, †calor et i.; ea mihi ad omnem impetum dicendi leviora sunt.
- Kuzavinis 2007
- impet|o, ere, ītum vt [1. in + peto] 1. užpùlti St, Sl, Vr;2. prk. užsipùlti, apkáltinti (aliquem Cas)
- impet|o, ere, ītum vt [1. in + peto]