- indicātūra
 - indīcēns 1
 - indīcēns 2
 - indicium
 - indicīva
 - indicīvus
 - indico 1
 - indīco 2
 - indīctio
 - indīctiōnālis
 - indīctīvus
 - indictum
 - indictus 1
 - indictus 2
 - Indicum
 - Indicus
 - indidem
 - indidī
 - indifferēns
 - indifferenter
 - indifferentia
 - indigena
 - indigēns
 - indigentēs
 - indigentia
 - indigenus
 - indigeo
 - indiges 1
 - indiges 2
 - indīgestibilis
 - indīgestus
 - indīgnābundē
 - indīgnābundus
 - indīgnāns
 - indīgnātio
 - indīgnātiuncula
 - indīgnē
 - indīgnitās
 - indīgnor
 - indīgnus
 - indigus
 - indīligēns
 - indīligenter
 - indīligentia
 - indipīsco
 - indipīscor
 - indīrēctus
 - indīreptus
 - indīsciplīnātio
 - indīsciplīnātus
 - indiscrētus
 - indiscrīminātim
 - indiscussē
 - indiscussus
 - indisertē
 - indisertus
 - indispositē
 - indispositus
 - indisputābilis
 - indissociābilis
 - indissolūbilis
 - indistīnctus
 - inditus
 - indīviduitās
 - indīviduum
 - indīviduus
 - indīvīsibilis
 - indīvīsus
 - indīxī
 - indo
 - indocilis
 - indoctē
 - indoctus
 - indolēns
 - indolentia
 - indolēs
 - indolēsco
 - indomābilis
 - indomitus
 - indormio
 - indōtātus
 - indu
 - indubitābilis
 - indubitanter
 - indubitātē
 - indubitātus
 - indubito
 - indubius
 - indūco
 - inductio
 - inductus 1
 - inductus 2
 - indūcula
 - induī
 - indulgēns
 - indulgenter
 - indulgentia
 - indulgeo
 - indulsī
 - indultor
 - indultus 1
 - >>
 
- indiscrēt|us, a, um
 - Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LLLB (4)
 
- Kuzavinis 2007
 - indiscrēt|us, a, um adj. [2. in + discrētus] 1. neatskìrtas; glaũdžiai susìjęs, neãtskiras PM, Q;2. prk.1) neàtskiriamas, neskirtìngas, vienódas (vōcēs T);2) abejìngas, nedãrantis skìrtumo T, Eu; ~um est T vis tíek;3) vėl. netãktiškas Eccl
 
- indiscrēt|us, a, um adj. [2. in + discrētus] 
 

