- interpolātio
 - interpolis
 - interpolo
 - interpōno
 - interpositio
 - interpositus 1
 - interpositus 2
 - interposuī
 - interpres
 - interpretābilis
 - interpretāmentum
 - interpretātio
 - interpretātor
 - interpretātōrius
 - interpretātrīx
 - interpretium
 - interpreto
 - interpretor
 - interpūnctio
 - interpūnctus
 - interpungo
 - interquiēsco
 - interrādo
 - interrēgnum
 - interrēx
 - interritus
 - interrogātio
 - interrogātiuncula
 - interrogātīvus
 - interrogātor
 - interrogātum
 - interrogo
 - interrumpo
 - interruptē
 - interruptio
 - interruptus
 - intersaepio
 - interscapilium
 - interscindo
 - interscrībo
 - interseco
 - intersero 1
 - intersero 2
 - intersisto
 - intersitus
 - interspergo
 - interspīrātio
 - interspīro
 - intersterno
 - interstīnctus
 - interstinguo 1
 - interstinguo 2
 - interstitī
 - interstitio
 - interstitium
 - interstringo
 - intersum
 - intertexo
 - intertīgnium
 - intertraho
 - intertrīgo
 - intertrīmentum
 - interturbātio
 - interturbo
 - interula
 - interutrāsque
 - intervallum
 - intervello
 - intervenio
 - interventio
 - interventor
 - interventus
 - interverto
 - intervīso
 - intervolito
 - intervorto
 - intervulsī
 - intervulsus
 - intestābilis
 - intestātus
 - intestīnum
 - intestīnus 1
 - intestīnus 2
 - intēxī
 - intexo
 - intextus 1
 - intextus 2
 - intibum
 - intimātor
 - intimē
 - intimus 1
 - intimus 2
 - intīnctus 1
 - intīnctus 2
 - intingo
 - intolerābilis
 - intolerābiliter
 - intolerandus
 - intolerāns
 - intoleranter
 - intolerantia
 - intollo
 - >>
 
- 1. interstingu|o, ere; (stīnxī), stīnctum
 - Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LLLA (4)
 - Susiję: interstīnctus
 
- Kuzavinis 2007
 - 1. interstingu|o, ere; (stīnxī), stīnctum vt [inter + 1. *stinguo] 1. atskìrti, pérskirti (columnīs St);2. išmárginti (faciem medicāminibus T)
 
- 1. interstingu|o, ere; (stīnxī), stīnctum vt [inter + 1. *stinguo] 
 

