- lucrifacio
- lucrifer
- lucrificābilis
- lucrifico
- lucrificus
- lucrifīo
- lucrifuga
- Lucrīnēnsis
- Lucrīnus 1
- Lucrīnus 2
- lucripeta
- lucror
- lucrōsus
- lucrum
- lucta
- luctāmen
- luctātio
- luctātor
- luctātus
- lūctifer
- lūctificus
- lūctisonus
- lucto
- luctor
- lūctuōsē
- lūctuōsus
- lūctus 1
- lūctus 2
- lūcubrātio
- lūcubrātiuncula
- lūcubrātōrius
- lūcubro
- lūcubrum
- lūculentē
- lūculenter
- lūculentia
- lūculentitās
- lūculentus
- Lūcullānus
- Lūcullēus
- Lūculliānus
- Lūcullus
- lūculus
- Lucumo
- lucunculus
- lucūns
- Lūcus
- lūcus 1
- lūcus 2
- lūcusta
- << >>
- lūctuōs|ē
- Prieveiksmis. Skiemenys: LBLL (4)
- Jokantas 1936
lūctuōsus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [luctus] a) liūdnas, graudus, skurdus dies rei publicae; expugnatio, exitium.b) liūdesio apimtas, nelaimės ištiktas *Hesperia.
- Kuzavinis 2007
- lūctuōs|ē adv. [lūctuōsus] (comp. ~ius L) sielvartìngai, skausmìngai, graũdžiai, liūdnaĩ (canere Vr)