- Numida
- Numidia
- Numidicus
- Numisius
- numisma
- Numistro
- Numitor
- nummārius
- nummātus
- nummulārius
- nummulus
- nummus
- numnam
- numne
- numquam
- numquandō
- numquid
- numquidnam
- nunc
- nunciam
- nuncubi
- nūncupātio
- nūncupātīvus
- nūncupātor
- nūncupo
- nūndinae
- nūndinātio
- nūndinātor
- nūndinor
- nūndinum
- nūndinus
- nunquam
- nūntia
- nūntiātio
- nūntiātor
- nūntio
- nūntium
- nūntius 1
- nūntius 2
- *nuo
- nūper
- nūperus
- nūpsī
- nūpta
- nūptiae
- nūptiālis
- nūptūra
- nūpturio
- nūptus 1
- nūptus 2
- << >>
- nūncup|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Jokantas 1936
nūncupo 1 (senov. conj. nuncupassit)
a) praminti, pavadinti quod erat a deo natum, nomine ipsius dei nuncupabant; †mensem e suo nomine; auctorem sui nominis L.b) iškilmingai ištarti, pareikšti quae sunt lingua nuncupata; †aliquem heredem paskirti paveldėtoju; auspicato proficiscitur consul in Capitolium ad vota nuncupanda L.
- Kuzavinis 2007
- nūncup|o, āre, āvī, ātum vt [nōmen + capio] 1. (pa)vadìnti, pramiñti, var̃dyti, dúoti var̃dą; mēnsem ē suō nōmine ~āre Su pavadìnti mė́nesį sàvo vardù;2. iškilmìngai ištar̃ti, paréikšti (vōta C; adoptiōnem T); paskélbti (aliquem Caesarem AV);3. paskìrti (aliquem hērēdem Su); dedikúoti Ap
- nūncup|o, āre, āvī, ātum vt [nōmen + capio]