- praeceptus
- praecerpo
- praecessī
- praecessor
- praecessus
- praecīdo
- praecīnctūra
- praecingo
- praecino
- praecīnxī
- praecipēs
- praecipiēns
- praecipientēs
- praecipio
- praecipitanter
- praecipitātio
- praecipitium
- praecipito
- praecipuē
- praecipuum
- praecipuus
- praecīsē
- praecīsio
- praecīsus
- praeclārē
- praeclārus
- praeclūdo
- praeco
- praecoctus
- praecōgito
- praecōgnōsco
- praecolo
- praecompositus
- praecōnium
- praecōnius
- praecōnsūmo
- praecontrecto
- praecoquis
- praecoquo
- praecordia
- praecorrumpo
- praecox
- praecoxī
- praecrassus
- praecucurrī
- praecultus
- praecupidus
- praecurrentia
- praecurro
- praecursio
- << >>
- praeclārē
- Prieveiksmis. Skiemenys: LLL (3)
- Sirvydas 1642
-
powaźnie, Grauiter, cum grauitate, præclarè & maturè dicere, &c. Didźiey. - Vdaię co pięknie. Vẽdo præclare, probo aliquid. Nuduomi.
-
- Jokantas 1936
- prae-clārus 3 (adv. -ē) 1) labai šviesus, labai aiškus ut praeclare cum eis agamus; praeclare meminisse.2) (su comp. ir sup.) trop. labai šaunus, labai puikus vir, facinus, indoles; cum tam praeclaram urbem cepisset, hanc pulchritudinem delere noluit; praeclarum est yra garbinga; homo in philosophia; sceleribus suis forox atque p. S pagarsėjęs, su gen. †eloquentiae ac fidei p. in primis.
- Kuzavinis 2007
- praeclārē adv. [praeclārus] 1. labaĩ áiškiai, suprañtamai (explicāre C);2. labaĩ geraĩ (facere aliquid C)
- praeclārē adv. [praeclārus]