- praecīsus
- praeclārē
- praeclārus
- praeclūdo
- praeco
- praecoctus
- praecōgito
- praecōgnōsco
- praecolo
- praecompositus
- praecōnium
- praecōnius
- praecōnsūmo
- praecontrecto
- praecoquis
- praecoquo
- praecordia
- praecorrumpo
- praecox
- praecoxī
- praecrassus
- praecucurrī
- praecultus
- praecupidus
- praecurrentia
- praecurro
- praecursio
- praecursor
- praecursōrius
- praecursus 1
- praecursus 2
- praecutio
- praeda
- praedābundus
- praedamno
- praedātio
- praedātor
- praedātōrius
- praedātrīx
- praedātum
- praedātus 1
- praedātus 2
- praedēlasso
- praedēnsus
- praedēstinātio
- praedēstino
- praediātor
- praediātōrius
- praediātūra
- praediātus
- << >>
- praecurrenti|a, um n
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (tipas su -nt-), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: LLLBB (5)
- Jokantas 1936
prae-curro, (cu)currī, cursum 3 1) bėgti, lėkti pirma, skubėti praecurrunt equites joja pirma; ante omnes, ad aliquem; su acc. *aliquem equis albis; trop. eo fama praecurrerat; mihi studio praecurritis; subst. praecurrentia, ium n kas buvo anksčiau.2) trop.a) pralenkti, pranokti adventum alicuius; celeritate.b) prašokti, viršyti, pranešti aliquem nobilitate N; †Cicero eius aetatis oratores iudicio praecurrit įžvalgumu.
- Kuzavinis 2007
- praecurrenti|a, um n [praecurrēns iš praecurro] kàs bùvo anksčiaũ C