- praediātōrius
- praediātūra
- praediātus
- praedicābilis
- praedicāmentum
- praedicātio
- praedicātīvus
- praedicātor
- praedicātum
- praedico 1
- praedīco 2
- praedictio
- praedictor
- praedictum
- praedictus
- praedidicī
- praediolum
- praedīsco
- praeditus
- praedium
- praedīves
- praedīvīnātio
- praedīvīno
- praedīvīnus
- praedīxī
- praedo 1
- praedo 2
- praedoceo
- praedomo
- praedor
- praedūco
- praedulcis
- praedūro
- praedūrus
- praedūxī
- praeēmineo
- praeeo
- praef.
- praefātio
- praefātus
- praefēcī
- praefectūra
- praefectus 1
- praefectus 2
- praefēcundus
- praeferentia
- praefero
- praeferōx
- praeferrātus
- praefervidus
- praefestīno
- praefica
- praeficio
- praefīdēns
- praefīgo
- praefīnio
- praefīnītio
- praefīnītō
- praefīxī
- praefīxus
- praefloreo
- praeflōro
- praefluo
- praefōco
- praefodio
- praefor
- praeformīdo
- praefossus
- praefrāctē
- praefrāctus
- praefrēgī
- praefrīgidus
- praefringo
- praefuī
- praefulcio
- praefulgeo
- praefulsī
- praefultus
- praefurnium
- praegelidus
- praegestio
- praegnāns
- praegracilis
- praegrandis
- praegravidus
- praegravis
- praegravo
- praegredior
- praegressio
- praegressus 1
- praegressus 2
- praegustātor
- praegusto
- praehendo
- praehibeo
- praejaceo
- praejacio
- praejūdicātum
- praejūdicium
- praejūdico
- praejuvo
- >>
- praefestīn|o, āre
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLLA (4)
- Jokantas 1936
prae-fēstīno 1 a) labai skubėti, pasiskubinti, per greit padaryti ką ne deficere praefestinarent L.b) skubiai prošal prabėgti, praskubėti pro †sinum.
- Kuzavinis 2007
- praefestīn|o, āre vi [prae + festīno] 1. labaĩ skubė́ti (aliquid facere Pl); paskubomìs darýti (opus Co);2. skubiaĩ praeĩti (pralė̃kti), praskubė́ti (sīnum T)
- praefestīn|o, āre vi [prae + festīno]