- praemōnstrātio
- praemōnstrātor
- praemōnstro
- praemordeo
- praemorior
- praemorsus
- praemūnio
- praemūnītio
- praenato
- praenāvigo
- praenego
- Praeneste
- Praenestīnī
- Praenestīnus
- praeniteo
- praenōmen
- praenōsco
- praenōtio
- praenoto
- praenōtus
- praenōvī
- praenūbilus
- praenūntia
- praenūntiātio
- praenūntio
- praenūntium
- praenūntius 1
- praenūntius 2
- praeoccupātio
- praeoccupātus
- praeoccupo
- praeopto
- praepando
- praeparātio
- praeparātō
- praeparātor
- praeparātōrius
- praeparātus 1
- praeparātus 2
- praeparcus
- praeparo
- praeparvus
- praepedīmentum
- praepedio
- praependeo
- praepes 1
- praepes 2
- praepilātus 1
- praepīlātus 2
- praepinguis
- << >>
- praenūnti|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLBA (4)
- Sirvydas 1642
-
opowiádam co, Prædico as, prænuntio. Apſakau. - przepowiádam co przyſzłego, prædico, prænuntio. praneſzu.
-
- Jokantas 1936
- prae-nūntio 1 iš anksto pranešti, paskelbti futura, de adventu hostium N.
- Kuzavinis 2007
- praenūnti|o, āre, āvī, ātum [prae + nūntio] 1. ìš añksto pranèšti (adventum alicūjus Te; dē adventū hostium N);2. pranašáuti (futūra C)
- praenūnti|o, āre, āvī, ātum [prae + nūntio]