- praeruptus
 - praes
 - praesaepe
 - praesaepio
 - praesaepis
 - praesaepium
 - praesāgio
 - praesāgior
 - praesāgītio
 - praesāgium
 - praesāgo
 - praesāgus
 - praescientia
 - praescio
 - praescīsco
 - praescītio
 - praescītum
 - praescius
 - praescīvī
 - praescrībo
 - praescrīptio
 - praescrīptum
 - praescrīptus
 - praeseco
 - praesēdī
 - praesegmen
 - praesēminātio
 - praesēmino
 - praesēns 1
 - praesēns 2
 - praesēnsī
 - praesēnsio
 - praesēnsus
 - praesentāneus
 - praesentārius
 - praesentia
 - praesentio
 - praesento
 - praesēp-
 - praesertim
 - praeservo
 - praeses
 - praesevērus
 - praesidēns
 - praesideo
 - praesidiārius
 - praesidium
 - praesīgnifico
 - praesīgnis
 - praesono
 - praestābilis
 - praestāns
 - praestanter
 - praestantia
 - praesterno
 - praestes
 - praestīgiae
 - praestīgiātor
 - praestīgiātrīx
 - praestīgio
 - praestīgiōsus
 - praestīgium
 - praestino
 - praestitī
 - praestitor
 - praestituo
 - praesto 1
 - praestō 2
 - praestōlātio
 - praestōlor
 - praestrangulo
 - praestringo
 - praestruo
 - praesuī
 - praesul
 - praesulsus
 - praesultātor
 - praesulto
 - praesultor
 - praesum
 - praesūmo
 - praesūmptio
 - praesumptiōsus
 - praesūmptus
 - praesuo
 - praetego
 - praetempt-
 - praetendo
 - praetener
 - praetentātus
 - praetento
 - praetentūra
 - praetentus
 - praetenuis
 - praeter 1
 - praeter 2
 - praeter-
 - praeterago
 - praetercurro
 - praeterdūco
 - praetereā
 - >>
 
- praestābil|is, e
 - Būdvardis, 3 linksniuotė (taisyklingas būdv. tipas), 2 galūnių. Skiemenys: LLBB (4)
 
- Kuzavinis 2007
 - praestābil|is, e adj. [1. praesto] (comp. ~ior Te) šaunùs, puikùs, vertìngas C, S
 

