- prōno
- pronoea
- prōnōmen
- prōnōminālis
- prōnōminātio
- prōnuba
- prōnubo
- prōnubus 1
- prōnubus 2
- prōnum
- prōnūntiātio
- prōnūntiātor
- prōnūntiātum
- prōnūntiātus
- prōnūntio
- prōnūper
- prōnurus
- prōnus
- prooemior
- prooemium
- prōpāgātio
- prōpāgātor
- prōpāgēs
- prōpāginātio
- prōpāgino
- prōpāgmen
- prōpāgo 1
- prōpāgo 2
- prōpalam
- prōpalo
- prōpando
- prōpassio
- prōpassus
- propator
- prōpatruus
- prōpatula
- prōpatulus
- prope 1
- prope 2
- propediem
- prōpello
- propemodo
- propemodum
- prōpendeo
- prōpendulus
- prōpēnsē
- prōpēnsio
- prōpēnsus
- properābilis
- properāns
- properanter
- properantia
- properātio
- properātō
- properē
- properipēs
- properiter
- propero
- Propertius
- properus
- prōpetro
- prōpexus
- prophētālis
- prophēta
- prophētia
- prophētiālis
- prophēticē
- prophēticus
- prophētis
- prophētissa
- prophētizo
- prophēto
- prōpīlo
- propīnātio
- propīno
- propinqua
- propinquē
- propinquitās
- propinquo
- propinquum
- propinquus 1
- propinquus 2
- propio
- propior
- propitiābilis
- propitiātio
- propitiātōrium
- propitiātōrius
- propitio
- propitius
- propius 1
- propius 2
- propnigēum
- Prōpoetides
- propōla 1
- propōla 2
- propolis
- prōpolluo
- prōpōno
- Propontiacus
- Propontis
- >>
- properant|er
- Prieveiksmis. Skiemenys: BBLB (4)
- Jokantas 1936
properanter adv. su comp. [propero] skubiai, greit †codicillos p. accepit; properantius pergere S.
- Kuzavinis 2007
- properant|er adv. [properāns] (comp. ~ius Sl, sup. ~issimē Lu) skubiaĩ; skubótai, paskubomìs S, L