- verēcundē
- verēcundia
- verēcundor
- verēcundus
- verēdārius
- verēdus
- verenda
- verendus
- vereor
- verētrum
- Vergiliae
- Vergilius
- Vergīnia
- Vergīnius
- vergo
- vergobretus
- vēridicē
- vēridicentia
- vēridicus
- vēriloquium
- vēriloquus
- vērīsimilis
- vērīsimiliter
- vērīsimilitūdo
- vēritās
- veritus
- vēriverbium
- vermēsco
- vermiculātio
- vermiculātus
- vermiculor
- vermiculōsus
- vermiculus
- vermifluus
- vermina
- verminātio
- vermino
- verminōsus
- vermiōsus
- vermis
- verna
- vernacula
- vernāculus 1
- vernāculus 2
- vernālis
- vērnātio
- vernīlis
- vernīlitās
- vernīliter
- vernīx
- << >>
- vērit|ās, ātis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LBL (3)
- Jokantas 1936
vēritās, ātis f [verus]
1) tikruma, realybė an quidquam potest casu esse factum, quod omnes habet in se numeros veritatis; quanto distet argumentatio tua ab re ipsa atque a veritate; veritas vincit imitationem; veritatem imitari; in veritate dicere = forume, ne per pratybas; homines expertes veritatis be prityrimo (teisme).2) teisybė, tiesa ad voluptatem loqui omnia, nihil ad veritatem; veritatem patefactam ego contaminarem mendacio; *nuda veritas; gramatikos taisyklė consule veritatem: reprehendet.3) trop. tikrumas, teisingumas, teisėtumas, atvirumas homines ignari veritatis eum mihi esse iratum putabant; non me offendit v. litterarum tuarum; v. odium parit T.
- Kuzavinis 2007
- vērit|ās, ātis f [vērus] 1. tiesà, teisýbė; ~ātem patefacere C atskleĩsti tiẽsą; ~ātem loquī C sakýti tiẽsą; nūda ~ās H grynà teisýbė; ◊ ~ās odium parit Te teisýbė neapýkantą gim̃do, t. y. ùž teisýbę pỹkstama;2. teisingùmas, tikrùmas; sąžiningùmas, bešališkùmas (jūdiciōrum C);3. tikróvė, realýbė; homo expers ~ātis C nepažį́stantis tikróvės (netùrintis patyrìmo) žmogùs;4. gram. taisỹklė; cōnsule ~ātem! C pasitìkrink (gramãtikos) taisỹklę!
- vērit|ās, ātis f [vērus]