- veritus
- vēriverbium
- vermēsco
- vermiculātio
- vermiculātus
- vermiculor
- vermiculōsus
- vermiculus
- vermifluus
- vermina
- verminātio
- vermino
- verminōsus
- vermiōsus
- vermis
- verna
- vernacula
- vernāculus 1
- vernāculus 2
- vernālis
- vērnātio
- vernīlis
- vernīlitās
- vernīliter
- vernīx
- vērno 1
- vērnō 2
- vernula
- vērnum
- vērnus
- vērō 1
- vēro 2
- Verodūnum
- Veromanduī
- Verōna
- Verōnēnsēs
- Verōnēnsis
- verpa
- verpus
- verrēs
- Verrēs
- Verria
- verriculum
- Verrīnae
- verrīnus
- Verrīnus
- Verrius
- Verrius Flaccus
- verro
- verrūca
- verrūcōsus
- verrūcula
- Verrūgo
- verrunco
- versābilis
- versābundus
- versātilis
- versātio
- versī
- versibilitās
- versicolor
- versiculus
- versificātio
- versificātor
- versifico
- versificus
- versifōrmis
- versio
- versipellis
- verso
- versor
- versōria
- versum
- versūra
- versus 1
- versus 2
- versus 3
- versus 4
- versūtē
- versūtia
- versūtiloquus
- versūtus
- vertagus
- vertebra
- vertebrātus
- vertebrum
- vertex
- vertī
- vertibilis
- vertibulum
- verticālis
- verticillus
- verticōsus
- verticulum
- vertīgino
- vertīginōsus
- vertīgo
- verto
- Vertumnālia
- Vertumnus
- verū
- >>
- verrūcōs|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LLLB (4)
- Sirvydas 1642
-
Brodawczáty. Verrucoſus. Karpotas.
-
- Jokantas 1936
- verrūcōsus 3 [verruca] karpuotas, prievardis, kurį gavo Q. Fabius Maximus Cunctator.
- Kuzavinis 2007
- verrūcōs|us, a, um adj. [verrūca] kárpotas, apė̃jęs kárpomis C