- vincio
- vinclum
- vinco
- vīnctio
- vīnctor
- vīnctūra
- vīnctus
- vinculātus
- vinculo
- vinculum
- Vindelicī
- Vindelicus
- vīndēmia
- vīndēmiālis
- vīndēmiātor
- vīndēmio
- vīndēmiola
- vīndēmitor
- Vindex
- vindex 1
- vindex 2
- vindicātio
- vindiciae
- vindico
- vindicta
- Vindobona
- Vindonissa
- vīnea
- vīneālis
- vīneārius
- vīneāticus
- vīneola
- vīnētum
- vīneus
- vīnibua
- vīnifer
- vīnito
- vīnitor
- vīnitōrius
- vinnulus
- vīnolentia
- vīnolentus 1
- vīnolentus 2
- vīnōsus
- vīnum
- vīnus
- vinxī
- vīn’
- vio
- viola
- << >>
- vindict|a, ae f
- Daiktavardis, 1 linksniuotė (taisyklinga), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLB (3)
- Jokantas 1936
vindicta, ae f [vindex] 1)a) paleidimas, atleidimas *auctor vindictae paleidėjas; mors una vindicta est L atsipalaidavimas nuo gyvenimo; neque censu neque vindicta (formaliniu paleidimu) neque testamento liber.b) trop. laisvės lazdelė, kuria pretorius paliečia vergą, paleidžiamą į laisvę *ter vindicta quaterque imposita.2) kerštas, bausmė *legis vindicta severae; †Artabanus cupidine vindictae inardescere.
- Kuzavinis 2007
- vindict|a, ae f [vindico] 1. vindictà, láisvės lazdẽlė (kuria pretorius paliesdavo į laisvę paleidžiamą vergą); ~am impōnere (sc. servō) H láisvės lazdelè paliẽsti (į laisvę paleidžiamą vergą);2. paleidìmas į̃ láisvę; ~ā līber factus est C paléistas į̃ láisvę;3. prk.1) (iš)gélbėjimas, išvadãvimas (vītae L);2) apsaugà (lībertātis suae L);4. bausmė̃ (lēgis sevērae O);5. ker̃štas; cupidine ~ae inārdēscere T karštaĩ trókšti ker̃što; nactus occāsiōnem ~ae Pt rãdęs prógą atker̃šyti
- vindict|a, ae f [vindico]
