- indēprāvātus
- indēprecābilis
- indēprehēnsibilis
- indēprēnsus
- indeptus
- indēsertus
- indēspectus
- indēstrictus
- indēterminābilis
- indēterminātē
- indēterminātus
- indētōnsus
- indētrītus
- indēvītātus
- index
- Indī
- India
- indicātio
- indicātīvus 1
- indicātīvus 2
- indicātūra
- indīcēns 1
- indīcēns 2
- indicium
- indicīva
- indicīvus
- indico 1
- indīco 2
- indīctio
- indīctiōnālis
- indīctīvus
- indictum
- indictus 1
- indictus 2
- Indicum
- Indicus
- indidem
- indidī
- indifferēns
- indifferenter
- indifferentia
- indigena
- indigēns
- indigentēs
- indigentia
- indigenus
- indigeo
- indiges 1
- indiges 2
- indīgestibilis
- << >>
- 1. indic|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Jokantas 1936
1. in-dico 1 [2. in-dīco; cnf. dīco]
a) pranešti, pareikšti, įduoti, išduoti furtum, participes sceleris; ille non se purgavit, sed indicavit; trop. vultus indicat mores; su acc. c. inf.; su neties. kl.b) teisme pareikšti, parodyti conscios; de coniuratione S.c) nurodyti kainą, vertinti, taksuoti fundum alicui įkainoti.
- Kuzavinis 2007
- 1. indic|o, āre, āvī, ātum vt [2. indīco] 1. pranèšti, paréikšti, įdúoti, išdúoti, įskų́sti (rem patrī Te); sē ~āre C išsidúoti;2. prk. paródyti, išréikšti, atskleĩsti; ~āre dolōrem lacrimīs C skaũsmą išréikšti ãšaromis; vultus ~at mōrēs C véidas atspiñdi bū̃dą;3. (teisme) paréikšti, paródyti (cōnsciōs C); pranèšti; ~āre dē conjūrātiōne S pranèšti apiẽ są́mokslą;4. įkáinoti, nuródyti káiną, įvértinti; fundum alicuī ~āre C įkáinoti kienõ dvãrą
- 1. indic|o, āre, āvī, ātum vt [2. indīco]