- occaeco
- occallātus
- occallēsco
- occano
- occanto
- occāsio
- occāsiuncula
- occāsus 1
- occāsus 2
- occātio
- occātor
- occavus
- occecinī
- occēdo
- occento
- occentus
- occēpī
- occepto
- occeptus
- occessī
- occidēns 1
- occidēns 2
- occīdēns 3
- occidentālis
- occīdī 1
- occidī 2
- occīdio
- occīdo 1
- occido 2
- occiduus
- occillo
- occino
- occipio
- occipitium
- occiput
- occīsio
- occīsor
- occīsus
- occlāmito
- occlūdo
- occlūsus
- occo
- occoepī
- occrēsco
- occubitus 1
- occubitus 2
- occubo
- occubuī
- occucurrī
- occulco
- << >>
- Jokantas 1936
occultus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [ptc. iš occulo]
1) paslėptas, slaptas exitus L, insidiae; periculum rei publicae occultum habere S laikyti paslaptyje; occulte proficiscitur.2) trop.a) slapta ką darąs, slaptas †non occulti (id) ferunt nedaro iš to jokios paslapties.b) užsidaręs savyje ab occultis hominibus cavendum L; su gen. †occultus odii.3) subst. occultum, ī na) slapta vieta occulta templi.b) paslaptis occulta servis credere; in occulto L, ex occulto, †per occultum slaptai.
- Kuzavinis 2007
- occultē adv. [occultus] 1. slaptaĩ, paslapčià; ~ dīcere C neáiškiai pasakýti;2. patyliaĩs, patylõm, tylomìs (labitur aetās O); voluit ~ dīmittere eam Vlg sumãnė tylomìs ją̃ atléisti
- occultē adv. [occultus]