- tergīnum
- tergiversātio
- tergiversātor
- tergiversor
- tergo
- tergoro
- tergum
- tergus
- Terīna
- Terīnaeus
- terjugus
- termentum
- termes
- Terminālia
- terminālis
- terminātio
- terminātor
- termino
- terminus
- Terminus
- ternārius
- ternī
- tero
- Terpsichora
- terra
- Terra
- terranēola
- terrārium
- terrēna
- terrēnī
- terrēnum
- terrēnus
- terreo
- terrester
- terrestria
- terrestris
- terreus
- terribilis
- terribiliter
- terricola
- terricula
- terriculāmentum
- terriculum
- terrificātio
- terrifico
- terrificus
- terrigena
- terripavium
- terripudium
- territio
- << >>
- terr|a, ae f
- Daiktavardis, 1 linksniuotė (taisyklinga), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LB (2)
- Sirvydas 1642
-
Bryłá. Grumus terræ, gleba. Wełena, riekie źiemes, auxo. rc. - Grzebię w piaſku, gmerzę. Terram fodio, ſcalpurio, ſcalpo vnguib[us]. krapſztau źiemi, kaſu, kaſineiu nagays.
- Ląd. Terreſtre iter. littus, iter terrâ. Kielas źiemy, vnt źemes.
- Grzyb, Fungus, tuber, callus terræ. Gribas.
- Kámień proſty, Lapis, os terræ Akmuo.
- Kánonizuię. In diuorũ numerum refero, in diuorum numero colloco, repono, cœleſtes alicui honores pro ſumma in terris poteſtate decerno. Paſkaytau terp ſzwyntuiu.
- Klękam, padam ná koláná. Procumbo in genua, tango genu terram, prouoluor genibus, Kłaupiu, prikłaupiu vnt kielu.
- Kopam, kopię. Fodio, ſcrutor abdita terræ. Kaſu, bedu.
- Kráiná, kray. Regio, plaga, ora, tractus, terra. Szalis.
- Kurzawá ſucha z źiemię Nebula pulueris, exhalatio terræ, halitus terræ. Dulkies, hinc apdułkſtu.
- Kurzawá ſucha z źiemię Nebula pulueris, exhalatio terræ, halitus terræ. Dulkies, hinc apdułkſtu.
- Miedzyrzecze. Interamna terra, ciuitas. Terpupiey, terpupis, terpupe.
- Oblewam co, kogo, Perfundo, inundat aqua terram, cingitur vrbs flumine. Apłeiu.
- Obſypuię drzewo, etc. Accumulo vitem, circumaggero, aggero arbores terra. Apipiłu źiememis medźiu.
- Odłog, nieſpráwianie źiemie. Culturæ neglectus, ceſſatio ab aratione agri. Requietus ager, requietum aruum, inarata terra. Dirwonas.
- Oranie, Aratio, cultio, ſubactio agri, proſciſſio terræ, Arimas.
- Oślizło, Lubrica facta eſt terra ob glaciem. Apślido.
- Oſtrow kępa ná rzece, Terra circumflua graminoſa. Sała.
- otwiera ſię co, Hiat terra æſtu &c. Iźśiźoia.
- Ponikam. Mergor, ſorbet, bibit terra fluuios. Nikſtu, gayſztu.
- Ponury, Deiectus in terram vultus.
Nnludis[Nuludis]. - porośliná źiemie, Veſtitus terræ, ſummum terræ germinans. Apźielimas źiemes.
- porośliná źiemie, Veſtitus terræ, ſummum terræ germinans. Apźielimas źiemes.
- porzę źiemię, Perſtringo terram aratro. pariekiu źiemi.
- przyćinam co, niſko vćinam, Secundum terram aliquid ſuccido, prikiertu.
- Pyſzcze w źiemi, Roſtro ſus terram ruit, roſtrat. Knayſo kiaułe
- Rozſtąpienie źiemie ábo niebá otworzenie, Chaſma, n. Hiatus terræ, diſceſſus cœli, Atſiwerimas źiemes, dungaus.
- Rozſtępny, rozſtępna źiemiá, Chaſmaticus motus terræ, diſſipabilis aër. Atſiwerius.
- Rudá, Materia ſeu terra metallica foſſilis. Iźkaſinos, materia iźkaſama giełaźies, etc. Item officina metallica, in qua liquatur metallum, æraria fornax. Kałwe rudos.
- Rźyſko, Stramentum, quod infra manum (meſſorum) terræ hæret ſtipula. Rugienos.
- Tamowanie, Palatio, terræ aggeſtio. Pilimas.
- Trześięnie czego, Agitatio, quaſſatio terræ. Drebeimas, kratimas.
- Vderzam kogo o źiemię, Affligo ad terram aliquem, allido, illido. Parmetu, błoſzkiu źiemen.
- Zágrzebáć co, Humare, deprimere in terr[am]. v. Zakopywam.
- záſypuię co, Obruo aliquid arenâ, ſuperinduco terram. aźupiłu.
- źięmia, Terra, humus, ſolum, źiame.
-
- Daukantas 1838
- Terra, ae, f. żiame.
- Jokantas 1936
- terra, ae f 1) žemė, kaipo vandens bei oro kontrastas terrā marique; mari terraque L; in terram egredi; žemės, kaipo medžiaga manibus terram exhaurire; terrae glaeba L; kaipo pasaulio kūnas: terra locata in media mundi sede; umbra terrae; personific. deivė Terra.2) žemė, dirvožemis ea quae gignuntur e terra; aliquid tollere de terra; terram intueri; ad terram aliquem dare PL parmesti ant žemės; terrae motus žemės drebėjimas.3) kraštas, šalis abire in alias terras; t. Gallia; Africa t. L; pl. pasaulis orbis terrarum; ubi terrarum? kur pasaulyje?; has terras incolentes.
- Kuzavinis 2007
- terr|a, ae f 1. žẽmė, sausumà; tollere saxa dē ~ā C iškélti ìš žẽmės ãkmenis; sub ~īs P põ žemè; ~ā marīque C sausumojè ir̃ jū́roje; ~ae motus C žẽmės drebė́jimas;2. žẽmė, dirvóžemis, dirvà; ~am colere Vr dìrbti žẽmę; ex ~ā sucum trahere C ìš dir̃vos tráukti sùltis; ~ae glaeba L grum̃stas; ~am alicuī injicere V užber̃ti añt kõ žẽmės, t. y. paláidoti ką̃; ◊ ~ae fīlius C žẽmės sūnùs, t. y. kažkóks žmogùs;3. žẽmė, krãštas, šalìs; abīre in aliās ~ās Cs išvỹkti į̃ kitùs kraštùs; ~a Italica L Itãlijos šalìs; ~a mea O màno šalìs;4. Žẽmė, pasáulis; orbis ~ārum C Žẽmės rutulỹs; ubi ~ārum? C kur̃ pasáulyje?
- terr|a, ae f